Πέμπτη 31 Μαρτίου 2016

Νέες εκδόσεις 210: Μίκυ Μάους #93


Το δόρυ των Σεμινόλ

Νέο τεύχος Μίκυ Μάους, νέες περιπέτειες!

Αναλυτικά, οι ιστορίες που δημοσιεύονται σ' αυτό:
1. Μίκυ Μάους: Το δόρυ των Σεμινόλ
(Σενάριο: Bruno Sarda / Σχέδιο: Massimo De Vita)
2. Σκρουτζ Μακ Ντακ: Ο κληρονόμος
(Σενάριο/Σχέδιο: Paolo Mottura)
3. Ντόναλντ Ντακ: Τα κόλπα του Ντακ-Wi
(Σενάριο: Silvia Martinoli / Σχέδιο: Antonello Dalena)
4. Σούπερ Γκούφυ: Ψυχρή αναβολή
(Σενάριο: Gabriele Mazzoleni / Σχέδιο: Massimo Asaro)
5. Κύρος Γρανάζης: Ανταγωνιστής από το παρελθόν
(Σενάριο: Alberto Savini / Σχέδιο: Andrea Lucci)

Ένας τεύχος γεμάτο γέλιο και περιπέτεια. Κυκλοφορεί από την Πέμπτη 23 Μαρτίου.

Εκδόσεις: Καθημερινές Εκδόσεις Α.Ε.
Σελίδες: 132
Μέγεθος: 13,5 x 20,5
Τιμή: 1,90€

Φωτογραφίες που αποτύπωσαν την Ιστορία της ανθρωπότητας (Μέρος Η')

Η γνωστή φράση «μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις» ειπώθηκε για πρώτη φορά το 1911 από τον Αμερικανό εκδότη Άρθουρ Μπρίσμπειν. Τη μεγάλη «επιτυχία» της μάλλον την οφείλει στο ότι βρίσκει εφαρμογή σε πολλές φωτογραφίες, κυρίως όμως στις ιστορικές. Δεν είναι ψέμα ότι μια εικόνα μπορεί με μεγαλύτερη λεπτομέρεια και γλαφυρότητα να διηγηθεί ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός από οποιοδήποτε έγγραφο, όποιος και αν είναι ο συγγραφέας.
Οι φωτογραφίες που ακολουθούν κάνουν αυτό ακριβώς: διηγούνται ιστορίες. Κάποιες από αυτές είναι λυπητερές, κάποιες αισιόδοξες, όλες όμως απεικονίζουν το παρελθόν με τέτοιο τρόπο ώστε σήμερα, μετά από τόσα χρόνια, να το κατανοούμε και να το συμβουλευόμαστε.
Ίσως οι πόλεμοι, η φτώχεια, οι αγώνες για την ελευθερία και τα μικρά θαύματα του παρελθόντος, να μας διδάξουν πώς να γίνουμε καλύτεροι, πώς να δημιουργήσουμε μια πιο όμορφη κοινωνία για τα παιδιά μας...


Ο καλλιτέχνης Γιολδάσης φωτογραφίζει τον Άρη Βελουχιώτη και φωτογραφίζεται από το Σπύρο Μελετζή


Ένας Αμερικάνος στρατιώτης αντικαθιστά την ταμπέλα του δρόμου με το όνομα του «Αδόλφου Χίτλερ» με αυτήν που γράφει «Roosevelt Blvd» στο Βερολίνο της Γερμανίας το 1945


Η πραγματική κάρτα επιβίβασης για τον Τιτανικό


Το προσωπικό της Microsoft στις 7 Δεκεμβρίου του 1978


Αμερικανοί στρατιώτες ανακαλύπτουν ένα έργο του Manet το οποίο ονομάζεται «In the Conservatory» και ήταν κρυμμένο (μαζί με άλλα λάφυρα των ναζί) στα αλατωρυχεία του Merker στη Γερμανία το 1945


Διασωθέντες από τον "Τιτανικό" επιβιβάζονται στο πλοίο "Καρπάθια"


Η γραμμή συναρμολόγησης της Porsche 911 στο εργοστάσιο της Στουτγάρδης γύρω στο 1970


Ένας άνδρας στη γωνία διαβάζει μια εφημερίδα, της οποίας ο τίτλος γράφει «Ο στρατός των Ναζί βρίσκεται τώρα 120 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι». Νέα Υόρκη, 18 Μαΐου 1940


Ένας ντόπιος Αμερικανός άνδρας κοιτάζει τον πρόσφατα ολοκληρωμένο διηπειρωτικό σιδηρόδρομο στη Νεβάδα, περίπου το 1868


Ηράκλειο, Λεωφόρος Καλοκαιρινού, 1920 (Boissonnas)


Αεροσκάφη αναμένουν εντολές καθώς παραμένουν καθηλωμένα στο έδαφος μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου, στη Nova Scotia του Καναδά


Το Άγαλμα της Ελευθερίας υπό κατασκευή, 1884


Υλοτόμοι της Καλιφόρνια δουλεύουν στο δάσος Redwoods. Τα συγκεκριμένα δέντρα είχαν ζήσει για χιλιάδες χρόνια, γεγονός που κάνει αυτές τις φωτογραφίες ιδιαίτερα λυπηρές


Το πέρασμα στην Σπιναλόγκα, όπως το απαθανάτισε ο φακός του Boissonnas


Καπέλο, σιγαρέτο και ελληνικός καφές σε ένα ήσυχο, πλατύ πεζοδρόμιο στην σκιά των δέντρων (Αθήνα 1920, από το λεύκωμα του John Stoddard)

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2016

Τα γουέστερν που αγαπήσαμε 28: Django: Ο Τιμωρός / Django Unchained (2012)


Δύο χρόνια πριν ξεσπάσει ο αμερικανικός εμφύλιος, ο Django, ένας μαύρος σκλάβος από τον Νότο (Jamie Foxx) συναντά τον Γερμανό κυνηγό επικηρυγμένων/οδοντίατρο Dr. King Schultz (Christoph Waltz), ο οποίος ακολουθεί τα ίχνη των φονικών αδελφών Brittles. Καθώς μόνο ο Django μπορεί να τον οδηγήσει σε αυτούς, ο ανορθόδοξος Schultz συνεργάζεται μαζί του με την υπόσχεση ότι θα τον ελευθερώσει με το πέρας της αποστολής.
Αφού πετύχουν το σκοπό τους, ο Schultz απελευθερώνει τον Django και οι δύο τους αποφασίζουν να συνεχίσουν την καταδίωξη των πιο γνωστών εγκληματιών του Nότου.
Εν τω μεταξύ, ο Django ακονίζει τα μαχαίρια του για τον δικό του σκοπό: τη σωτηρία της Broomhilda (Kerry Washington), της γυναίκας του που έχασε σε σκλαβοπάζαρο πριν από καιρό.


Η έρευνα του Django και του Schultz τους οδηγεί στον Calvin Candie (Leonardo DiCaprio), τον ιδιοκτήτη της “Candyland” μιας κακόφημης φυτείας, όπου οι σκλάβοι παλεύουν μεταξύ τους μέχρι θανάτου. Η παρουσία των δύο πρωταγωνιστών τραβάει την προσοχή του Stephen (Samuel L.Jackson), που είναι ο έμπιστος του Candie. Ο κλοιός αρχίζει να σφίγγει γύρω τους και οι δυο σύντροφοι θα πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στη θυσία και την επιβίωση.



Τέσσερα χρόνια μετά τους « Άδοξους Μπάσταρδους», ο Κουέντιν Ταραντίνο επιστρέφει με μια ακόμη πιο επική, ακόμη πιο ανίερη ματιά στην ιστορία, αυτή τη φορά με ένα αιματοβαμμένο, πανέξυπνο σπαγγέτι γουέστερν νέας γενιάς! Η, ανέλπιστη για ακατάλληλη για ανηλίκους, εμπορική επιτυχία της ταινίας ήρθε να συμπληρώσει τα ενθουσιώδη σχόλια των κριτικών και της ευρύτερης κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Με προϋπολογισμό 100.000.000 δολάρια, η ταινία "Django: Ο Τιμωρός", έκανε άνοιγμα τριημέρου στη 2η θέση με 30,1 εκατομμύρια δολάρια!




Σκηνοθεσία και σενάριο του Κουέντιν Ταραντίνο. Ο τίτλος και η τοποθεσία της ταινίας είναι εμπνευσμένα από το σπαγγέτι γουέστερν "Django: Ο Τρομοκράτης του Πάσο-Ντόμπλε" (Django, 1966) και τις ανεπίσημες συνέχειες με πρωταγωνιστή τον Φράνκο Νέρο. Πρωταγωνιστούν οι Τζέιμι Φοξ, Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κρίστοφ Βαλτς, Κέρι Γουάσινγκτον και Σάμιουελ Λ. Τζάκσον.
Διάρκεια: 165’


Λογοτεχνικές Προτάσεις 150: Τις μέρες που λιγόστευε το φως (Μυθιστόρημα)


Η πολυτάραχη ιστορία μιας ανατολικογερμανικής οικογένειας από τα χρόνια της εξορίας μέχρι την Πτώση του Τείχους και ακόμα πιο πέρα… Ένα βιβλίο που μας ταξιδεύει από το Μεξικό και τη Σιβηρία ως τη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, διασχίζοντας όλες τις κορυφές και τις αβύσσους του εικοστού αιώνα… Ένα πολυβραβευμένο μυθιστόρημα, διαποτισμένο με ευαισθησία και χιούμορ, που μας επιτρέπει να βιώσουμε την Ιστορία μέσα από τη ζωή μιας οικογένειας.

Στο επίκεντρο βρίσκονται τρεις γενιές: Οι παππούδες, πιστοί κομμουνιστές, επιστρέφουν από τη μεξικανική εξορία στη νεοσύστατη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας προκειμένου να συμβάλουν με το μερίδιο που τους αναλογεί στο χτίσιμο του νέου κράτους. Ο γιος τους, που ως έφηβος είχε μεταναστέψει στη Μόσχα και αργότερα εκτοπίστηκε σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας στη Σιβηρία, επιστρέφει στη ΛΔΓ μαζί με τη Ρωσίδα γυναίκα του και βρίσκεται ξαφνικά σε μια δημοκρατία μικροαστών, την οποία εξακολουθεί να πιστεύει ότι έχει την ικανότητα να αλλάξει. Αντιθέτως, ο εγγονός αισθάνεται την πατρίδα επιλογής των παππούδων και των γονιών του ολοένα και πιο ασφυκτική, μέχρι που αποφασίζει να δραπετεύει στη Δύση. Η ακτινοβολία της πολιτικής ουτοπίας δείχνει να θαμπώνει ολοένα από γενιά σε γενιά –τις μέρες που λιγόστευε το φως...

Ο Eugen Ruge γεννήθηκε το 1954 στη ρωσική πόλη Σόσβα. Σπούδασε Μαθηματικά στο πρώην Ανατολικό Βερολίνο, όπου και εργάστηκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Κεντρικό Ινστιτούτο Γεωφυσικής. Το 1988 εγκατέλειψε την ΛΔΓ διαφεύγοντας στη Δύση και, από το 1989, εργάζεται ως συγγραφέας και μεταφραστής για το θέατρο και το ραδιόφωνο.
Για το πρώτο του μυθιστόρημα, «Τις μέρες που λιγόστευε το φως», ο Eugen Ruge βραβεύτηκε το 2009 με το Βραβείο Άλφρεντ Ντέμπλιν, ενώ το 2011 του απονεμήθηκε για το ίδιο βιβλίο το Λογοτεχνικό Βραβείο της πολιτιστικής εκπομπής aspekte, καθώς και το Γερμανικό Βραβείο Λογοτεχνίας.

Συγγραφέας: Eugen Ruge
Μετάφραση: Τέο Βότσος
Σελίδες: 472
Διαστάσεις: 14 x 20,5 εκ.
Χρώμα: Μονόχρωμο
Εξώφυλλο: Μαλακό
ISBN: 978-960-461-527-8
Τιμή: 17,50€
Εκδόσεις: Κλειδάριθμος

Τρίτη 29 Μαρτίου 2016

Προτάσεις παιδικών βιβλίων 25: Τα γενέθλια του δράκου Κυριάκου


Συγγραφέας: Λένα Βλασταρά
Εικονογράφηση: Λήδα Βαρβαρούση
Ηλικία: 3-7 ετών
Διαστάσεις: 23x24
Αριθμός σελίδων: 48
Εκδόσεις: Captain Book.gr

-Τι προβλήματα μπορεί να σου προκαλέσει ένα σπάνιο χάρισμα, όπως το να βγάζεις φωτιές από το στόμα;
-Πώς αισθάνεσαι όταν νομίζεις ότι έχεις γίνει ρεζίλι στους καλύτερούς σου φίλους αναγκάζοντάς τους... να φάνε κάρβουνο αντί για τούρτα;
-Πόσο σημαντική είναι η δύναμη της φιλίας ακόμα και ανάμεσα σε έναν δράκο, μια φώκια, έναν βάτραχο και μία αλεπού;
-Πώς η αγάπη μπορεί να σε βοηθήσει να βρεις λύσεις στα προβλήματά σου ακόμα κι αν πιστεύεις ότι είναι άλυτα;

Παρακολουθήστε τον δράκο Κυριάκο στα πρώτα του γενέθλια για να βρείτε τις απαντήσεις…!

Ομολογώ. Το σύγχρονο παιδικό βιβλίο δε με ελκύει, στο σύνολο του. Αυτό φυσικά δημιουργεί έναν κανόνα στον οποίο παρεμβάλλονται –σπάνια– οι εξαιρέσεις του. Και το παρόν βιβλίο αποτελεί μία από τις φωτεινότερες! Μία μικρή, όμορφη ιστορία για την αληθινά μοναδική δύναμη της φιλίας, γραμμένη με περίσσιο συναίσθημα, πρέπουσα ευαισθησία και στρωτή γλώσσα από την πρωτοεμφανιζόμενη στο χώρο Λένα Βλασταρά.
Στο ίδιο επίπεδο βρίσκεται και η εικονογράφηση, δημιουργία της πολύπειρης Λήδας Βαρβαρούση (Μάικ ο Φασολάκης). Χειροποίητο σχέδιο, δίχως την περιττή ψηφιακή επεξεργασία, κίνηση και ζωντανά χρώματα συμπληρώνουν παραπάνω από ιδανικά το ήδη εμπνευσμένο κείμενο. Ο δράκος Κυριάκος, ο βάτραχος Θανάσης, η φώκια Μαριλένα, ο σκίουρος Σάκης και η αλεπού Ελίζα υπόσχονται όμορφες στιγμές ανάγνωσης και διδαχής της φιλίας για όλα τα μικρά παιδιά.
Στα πλεονεκτήματα του βιβλίου προστίθενται η πολύ καλή εκτύπωση, καθώς και το εξαιρετικό, ελκυστικό εξώφυλλο. Γονείς, σπεύσατε… εδώ υπάρχει ένα πραγματικά όμορφο βιβλίο για τα μικρά σας. Χαρείτε το, χαρίστε το!


Λένα Βλασταρά
Η Λένα Βλασταρά γεννήθηκε στην Αθήνα και από τότε ψάχνει να βρει τρόπους να φύγει από αυτή την πόλη. Ένας από αυτούς είναι τα διηγήματα και τα παραμύθια. Ο πρώτος της φίλος ήταν ένα βιβλίο. Είχε μάλιστα και ονοματεπώνυμο: Όλιβερ Τουίστ. Από τότε έκανε κι άλλους πολλούς φίλους-βιβλία µε αποτέλεσμα σήμερα να ζει και να εργάζεται ανάμεσά τους. Δεν ξέρει πώς ακριβώς ξεκίνησε να γράφει ιστορίες. Ίσως επειδή της είναι πολύ πιο εύκολο από το να μιλάει. Από το 2001 αρθρογραφεί σε έντυπα και διαδικτυακά μέσα. Το 2009 πήρε το Α΄ Βραβείο Διηγήματος στον Β΄ Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος του diavasame.gr και το διήγημά της «Τα εισιτήρια» δημοσιεύτηκε στη συλλογή διηγημάτων «19 νέα βήματα». «Τα γενέθλια του δράκου Κυριάκου» είναι το πρώτο της εικονογραφημένο παραμύθι.

Επιμέλεια κειμένου: Χρήστος Νάστος
Επιμέλεια παρουσίασης: Παναγιώτης Πλαφουτζής

Η… βιβλιογραφία των κόμικς 26: Η υψηλή τέχνη της απελπισίας


Η υψηλή τέχνη της απελπισίας
Γύρω από τον Ισοβίτη του Αρκά

Συγγραφέας: Πέτρος Μαρτινίδης
Εκδόσεις: Ύψιλον
Σελίδες: 64
ISBN: 9780006900849
Σχήμα: 21x14
Ημερομηνία έκδοσης: 01/11/1992

Πρόκειται για την πρώτη εμπεριστατωμένη ανάλυση του έργου του Αρκά, γραμμένη από έναν άνθρωπο των γραμμάτων.
Ο Πέτρος Μαρτινίδης διδάσκει θεωρία και κριτική της αρχιτεκτονικής και σχεδιασμό θεατρικών χώρων στο τμήμα Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. Έχει επίσης διδάξει, για πολλά εξάμηνα, στα Τμήματα Εικαστικών και Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών καθώς και στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του ίδιου πανεπιστημίου. Εμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1998 με το αστυνομικό μυθιστόρημα "Κατά συρροήν". Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Σε περίπτωση πυρκαϊάς", 1999, "Παιχνίδια μνήμης", 2001, "Δεύτερη φορά νεκρός", 2002, "Μοιραίοι αντικατοπτρισμοί", 2003, "Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία", 2005, "Ο θεός φυλάει τους άθεους", 2006 -όλα αστυνομικής πλοκής. Άλλα βιβλία του είναι: "Σημειολογία των αντιλήψεων και των θεωριών για την αρχιτεκτονική" (Τ.Ε.Ε. 1979), "Συνηγορία της παραλογοτεχνίας" (Πολύτυπο 1982·συμπληρωμένη έκδοση, Υποδομή 1994), "Οι λέξεις στην αρχιτεκτονική και την επιστημονική σκέψη" (Σμίλη, 1990), "Κόμικς, τέχνη και τεχνικές της εικονογράφησης" (Α.Σ.Ε. 1990, επανέκδοση 1991), "Η υψηλή τέχνη της απελπισίας: γύρω από τον ισοβίτη του Αρκά" (Ύψιλον, 1992), "Μεσιτείες του ορατού" (Νεφέλη, 1997), "Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου" (Νεφέλη, 1999), κ.ά. Το 2007 κυκλοφόρησε το κείμενο του "Πώς πάνε στον "παράδεισο" του Αρκά. "Ανατρέχοντας στην ιστορία του γέλιου" και το 2011 το βιβλίο "Κριτική και ευαισθησία". "Η εξέλιξη του κριτικού στοχασμού για την τέχνη". Το 2000 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ένωσης Κριτικών θεάτρου για το έργο του "Μεταμορφώσεις του θεατρικού χώρου: τυπικές φάσεις κατά την εξέλιξη των θεάτρων στη Δύση". Έλαβε μέρος, με διηγήματα του, και στους τρεις πρώτους τόμους των Ελληνικών εγκλημάτων (2007, 2008 και 2009).

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Νέες εκδόσεις 209: Batman Europa #1


Ο Batman μολύνεται με ένα μυστηριώδη ιό, που του αφήνει μόλις μία εβδομάδα ζωής! Το μόνο στοιχείο που έχει είναι πως, η άκρη του νήματος της επίλυσης του μυστηρίου βρίσκεται στο Βερολίνο. Εκεί, θα βρεθεί αντιμέτωπος με μια μεγάλη έκπληξη και θα αντιληφθεί πως το υπόλοιπο κουβάρι θα ξετυλιχθεί σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο...

DC Comics
Writers: Brian Azzarello, Matteo Casali
Artists: Giuseppe Camuncoli, Jim Lee
Colorist: Alex Sinclair
Editors: Jim Chadwick, David Pina
Μετάφραση/επιμέλεια: Χρήστος Τσέλιος
Σελίδες: 64
Τιμή: 4,50€
Εκδόσεις: Anubis

Ο πλούσιος μπαμπάς (Ανέκδοτο)


Το e-mail του Άραβα μαθητή στον πατέρα του:

Το Βερολίνο είναι θαυμάσιο, οι άνθρωποι είναι υπέροχοι και μου αρέσει πολύ εδώ, αλλά πατέρα, ντρέπομαι λίγο να πηγαίνω στο κολέγιο με τη Φερράρι 599 GTB από καθαρό χρυσό που μου αγόρασες, όταν όλοι μου οι καθηγητές και πολλοί συμμαθητές μου έρχονται με τρένο...

Ο γιος σου,
Nasser


Και η απάντηση του Άραβα πατέρα:

Αγαπημένε μου γιε,
20 εκατομμύρια αμερικάνικα δολάρια μόλις μεταφέρθηκαν στο λογαριασμό σου. Σε παρακαλώ, σταμάτα να μας ντροπιάζεις! Πήγαινε και αγόρασε κι εσύ ένα τρένο!

Με αγάπη,
Ο πατέρας σου.

Κυριακή 27 Μαρτίου 2016

Νέες εκδόσεις 208: DC Comics - Έθνος #7


Superman/Batman
Οι εχθροί ανάμεσά μας (Μέρος Πρώτο)

Κάθε εβδομάδα οι σούπερ ήρωες, Superman, Batman, Wonder Woman, Flash, Justice League, θα μας συναρπάζουν με τις περιπέτειές τους! Μη χάσετε τις κορυφαίες ιστορίες των υπερηρώων που είναι έτοιμοι να θυσιάσουν τα πάντα στον αγώνα τους ενάντια στις δυνάμεις του Κακού και να σώσουν τον πλανήτη Γη, αλλά και να προασπίσουν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη, χρησιμοποιώντας τα παντοδύναμα όπλα και τις υπεράνθρωπες δυνάμεις τους.
Την Κυριακή 20 Μαρτίου, με το "Έθνος της Κυριακής" (αρ. φύλλου 1745) κυκλοφόρησε ο έβδομος τόμος της νέας σειράς κόμικς που προσφέρει η εφημερίδα, σε συνεργασία με την εκδοτική Anubis: «Superman/Batman: Οι εχθροί ανάμεσά μας» (Μέρος Πρώτο), με μάχες των δύο υπερηρώων που ενέπνευσαν το σενάριο της ταινίας «Batman v Superman: Η Αυγή της Δικαιοσύνης». Ο τόμος αυτός με τα τρία πρώτα κεφάλαια της ιστορίας «Οι εχθροί ανάμεσά μας» αποτελεί την αρχή μιας περιπέτειας στην οποία εμπλέκονται οι δύο ήρωες, με πρώτο τον Batman, όταν ένας άλλος υπερήρωας του επιτίθεται μέσα στην ίδια του τη βάση! Αυτή είναι η αρχή του μυστηρίου, που οδηγεί τους δύο πρωταγωνιστές στην αμφισβήτηση όσων νομίζουν πως ξέρουν για τους ανθρώπους γύρω τους, αλλά και για τους ίδιους τους εαυτούς τους. Έτσι, ο Superman και ο Batman ενώνουν τις δυνάμεις τους για να βρουν ποιος είναι υπεύθυνος για την επίθεση εναντίον του Σκοτεινού Ιππότη. Όμως κανείς από τους δύο δεν μπορεί να φανταστεί πού θα τους οδηγήσει το κυνήγι για τον ένοχο...


Την επόμενη Κυριακή: «Superman/Batman: Οι εχθροί ανάμεσά μας» (Μέρος Δεύτερο)

Για την βιβλιοθήκη σας... 22: Έχουν έρθει! (Δοκίμιο-Έρευνα)


Πολύ μελάνι έχει χυθεί κατά καιρούς προσπαθώντας να απαντηθεί το ερώτημα σχετικά με το πώς θα αντιδράσει η παγκόσμια κοινότητα στο ενδεχόμενο να αποδειχθεί με αδιάσειστα στοιχεία η ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Στο γεγονός αυτό, πάντως, πιστεύει ήδη περισσότερο από το 70% των Αμερικανών, σύμφωνα με δημοσκόπηση που έγινε στις ΗΠΑ το Νοέμβριο του 1999. Όπως γίνεται φανερό, οι θεάσεις των Άγνωστης Ταυτότητας Ιπτάμενων Αντικείμενων επί τόσα χρόνια ίσως να μην οδηγούν σε απολύτως κανένα συμπέρασμα. Η πολλαπλότητά τους είναι ταυτόχρονα ένας παράγοντας που ενισχύει αλλά και αποδυναμώνει την υπόθεση ότι υπάρχουν UFOs, ότι υπάρχουν εξωγήινοι και μάλιστα ότι βρίσκονται σε πολύχρονη επαφή με τον πλανήτη μας.
Όμως, αν στον αέρα τα πράγματα είναι ακόμη αόριστα, επάνω στη Γη ίσως η κατάσταση να έχει ήδη ξεκαθαρίσει. Με τη βοήθεια του βιβλίου αυτού θα περιηγηθείτε σε ορισμένα από τα σημαντικότερα πειστήρια της επίσκεψης εξωγήινων στον πλανήτη μας:

* Τι συμβολίζει το μυστηριώδες σύμβολο της πυραμίδας στην Αίγυπτο και αλλού
* Nazca: Ποιοι και γιατί χάραξαν τεράστια σχήματα στο έδαφος
* Οι παράξενοι πέτρινοι δίσκοι του Bayan Κara Ula
* Τα τεράστια αγάλματα του Νησιού του Πάσχα
* Αγρογλυφικά: Πώς και από ποιους δημιουργούνται;
* Το Τρίγωνο των Βερμούδων: Συμπτώσεις ή «ξένος δάκτυλος»;
* Το συμβάν στο Roswell και όλες οι νεότερες πληροφορίες για ένα έγγραφο
* Τουνγκούνσκα: Τι ακριβώς συνέβη στις αρχές του αιώνα στη Σιβηρία;
* Έκθεση Condon - Έκθεση Brookings: Ο ρόλος της CIA στην υπόθεση των UFOs

Συγγραφέας: Τέλης Λιβανίδης
Σχήμα: 23x14
Σελίδες: 312
ISBN: 960-306-248-0
Ημερομηνία έκδοσης: 22/12/1999
Τιμή: €15,50
Εκδόσεις: Anubis

Φωτογραφίζοντας πολύχρωμες σαπουνόφουσκες!


Ο 28χρονος Ελβετός φωτογράφος συλλαμβάνει στο φακό του «μυστηριώδη» εντυπωσιακά αντικείμενα στον αέρα, που δεν είναι τίποτα άλλο από πολύχρωμες σαπουνόφουσκες, σαν αυτές που παίζαμε όταν ήμασταν παιδιά.
Λίγα δευτερόλεπτα πριν σκάσουν στον αέρα, ο φωτογράφος απαθανατίζει αυτά τα βραχύβια «γλυπτά -όπως αρέσκεται να τα ονομάζει- ακολουθώντας αυστηρά μια συγκεκριμένη ιεροτελεστία… φωτογράφισης.


«Μια ειδική εξέδρα με φώτα δημιουργεί το σκηνικό μου, έτσι ώστε τα χρώματα να είναι ορατά, και στη συνέχεια πρέπει να τραβήξω τη φωτογραφία πολύ γρήγορα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα πριν σκάσει η φούσκα», λέει ο φωτογράφος.



Η συλλογή του ονομάζεται «Iridient», από το φαινόμενο των ιριδισμών, έτσι όπως αυτοί δημιουργούνται από το φως που χτυπά πάνω στην επιφάνεια της φούσκας, η οποία αποτελείται στην ουσία από 99% αέρα και στην πραγματικότητα δεν έχει καθόλου χρώμα.


Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό όχι μόνο λόγω της ομορφιάς των τελικών εικόνων αλλά κυρίως εξαιτίας των περίεργων «αντικειμένων» που φωτογραφίζονται, καθώς σε τίποτα δεν θυμίζουν φούσκες από σαπούνι και νερό…

ΠΗΓΗ: perierga.gr

Λογοτεχνικές Προτάσεις 149: Ένας ξαφνικός θάνατος (Μυθιστόρημα)


Η συγγραφέας του Χάρι Πότερ, επιστρέφει!
J. K. Rowling - The Casual Vacancy
ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΠΟΛΗ…
Όταν ο Μπάρι Φερμπράδερ πεθαίνει ξαφνικά στα σαράντα του, η μικρή αγγλική κοινότητα του Πάγκφορντ συγκλονίζεται. Το Πάγκφορντ είναι ένα ειδυλλιακό μέρος, χαρακτηριστικό αγγλικό τοπίο, με μια πλακόστρωτη κεντρική πλατεία και ένα αρχαίο αβαείο, ωστόσο, πίσω από την ηρεμία και την ομορφιά του κρύβεται μια εμπόλεμη πόλη. Οι πλούσιοι είναι σε πόλεμο με τους φτωχούς, οι έφηβοι με τους γονείς τους, οι γυναίκες με τους άντρες τους, οι δάσκαλοι με τους μαθητές τους… Το Πάγκφορντ δεν είναι καθόλου αυτό που φαίνεται. Η άδεια θέση του Μπάρι στο Ενοριακό Συμβούλιο θα γίνει ο καταλυτικός παράγοντας για να ξεσπάσει ο μεγαλύτερος πόλεμος που έχει ζήσει ποτέ η πόλη. Ποιος θα θριαμβεύσει στις εκλογές που είναι γεμάτες πάθος, υποκρισία και απροσδόκητες αποκαλύψεις; Το πρώτο μυθιστόρημα της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ για ενηλίκους θα προκαλέσει και θα εκπλήξει.

Μεταφραστής: Έφη Τσιρώνη
Ημερομηνία έκδοσης: 11/12/2012
Ηλικία: 18+
ISBN: 978-618-01-0032-7
ISBN Ebook: 978-618-01-0057-0
Σελίδες: 600
Βιβλιοδεσία: ΔΕΜΕΝΟ
Τιμή Πώλησης: 19,90
Τιμή Πώλησης Ebook: 15,99 €
Εκδόσεις: Ψυχογιός

Η… βιβλιογραφία των κόμικς 25: René Goscinny - Επάγγελμα: χιουμορίστας


RENE GOSCINNY
"RENE GOSCINNY-Profession-humoriste"

Ο Rene Goscinny είναι ένας από τους πιο πολυδιαβασμένους Γάλλους συγγραφείς στον κόσμο. Μόνον από τις περιπέτειες του Αστερίξ, που έχουν μεταφραστεί σε 77 γλώσσες και διαλέκτους, έχουν πωληθεί γύρω στα 300 εκατομμύρια άλμπουμ. Ο Rene Goscinny ήταν ένας άνθρωπος που προκαλούσε πάντα γέλιο. Με τα κείμενά του, με τα λόγια του. Ωστόσο, δεν ήταν ένας γελωτοποιός με τη συνηθισμένη έννοια του όρου. Πάντα κομψός, με μια ακατανίκητη δημιουργικότητα, ήταν ευγενής και, ταυτόχρονα, πολύ εσωστρεφής.Ο Rene Goscinny έκανε πολλές τρέλες κι ύστερα, γύρω στα 40, έγινε ένας ολοκληρωμένος δημιουργός και, τελικά, ένας άνθρωπος που γνώριζε την ευτυχία (η γυναίκα του, η κόρη του).
Ύστερα, υπερβολικά γρήγορα, όπως τα μπαλόνια που του άρεσε να σημαδεύει στα πανηγύρια, έσκασε η καρδιά του. Πέθανε στα 51 του, στις 5 Νοεμβρίου 1977. Εξασκώντας μια τέχνη σπάνια, χωρίς κακία, χωρίς χυδαιότητα, γεμάτη ελαφρότητα και ακρίβεια, o Rene Goscinny υπήρξε ένας παραγωγικότατος σεναριογράφος κόμικς (Αστερίξ με τον Albert Uderzo, Ιζνογκούντ με τον Jean Tabary, Λούκυ Λουκ με τον Morris και δεκάδες ακόμη αφηγήματα που παρουσιάζονται εδώ), τηλεόρασης και κινηματογράφου αλλά κι ένας συγγραφέας με μαγική πέννα (Ο Μικρός Νικόλας, με τον Sempe). Το 1959 υπήρξε επίσης συνιδρυτής (μαζί με τους J.M. Charlier και A. Uderzo) του περιοδικού Pilote, από το οποίο γεννήθηκε το κόμικς που διαβάζουμε σήμερα. Από την Bretecher στον Bilal, περνώντας από τους Gotlib, Cabu, Tardi, Mezieres, Druillet, Fred, Lob, Giraud, Christin, Pιtillon, Reiser...
Είναι η τροχιά ενός τζέντλεμαν σεμνού, αστείου, εύθραυστου και μυστηριώδη που μας αφηγούνται η Anne Goscinny, o Guy Vidal και ο Patrick Gaumer.


Συγγραφείς: Guy Vidal, Anne Goscinny, Patrick Gaumer
Μετάφραση: Τσιόφφι Γκουίντο
Εκδόσεις: Μαμούθ Comix
ISBN: 960-321-486-8
Έτος Έκδοσης: 2008
Αριθμός Σελίδων: 261
Εξώφυλλο: Μαλακό εξώφυλλο
Διαστάσεις: 20x13
Τιμή: 18,80

Ο «Ιπτάμενος Ολλανδός»


Του Δημήτρη Καλιακάτσου

Από μικρός αντιπαθούσε τα Χριστούγεννα. Όχι πως υπήρχε κάποιος ιδιαίτερος λόγος. Αλλά να, οι μέρες στις γιορτές, αν δεν έχεις ανθρώπους πλάι σου, κυλούν μονότονα και αργά. Αν βέβαια ζεις μόνος σου σ’ ένα νησί καταμεσής στο πέλαγος, δεν σε πειράζει και τόσο. Όταν, όμως, γύρω σου βλέπεις χαρούμενα πρόσωπα και ακούς γέλια και τραγούδια, τότε η μοναξιά γίνεται πιο αφόρητη και βασανιστική.
Αυτά σκεφτότανε επιστρέφοντας από την αλάνα όπου κάθε απόγευμα έπαιζε μπάλα, μαζί με καμιά δεκαριά άλλους που είχαν πάνω-κάτω τα δικά του χρόνια.
Όλους, μετά την αλάνα, τους περίμενε ένα ζεστό σπίτι και μια γλυκιά κουβέντα. Αυτόν, όμως, όχι. Γι’ αυτόν υπήρχε μόνο η παγωνιά και η βουβαμάρα του άδειου, φτωχικού δωματίου.
Κάθε πρωί, ενώ για όλους τους συνομηλίκους του τόπος συνάντησης ήταν το κοντινό σχολείο, εκείνος είχε ραντεβού με τον σκληρό αγώνα της επιβίωσης στους απέραντους δρόμους της μεγάλης πόλης.
Κατάκοπος, έβγαλε τα ρούχα του, έκανε ένα γρήγορο μπάνιο κι έπεσε να κοιμηθεί. Ήταν τόσο κουρασμένος που ο ύπνος τον πήρε αμέσως στην ανοιχτή του αγκαλιά. Σιγά-σιγά, αισθάνθηκε ν’ απογειώνεται, να σπάει τα δεσμά που τον κρατούσαν δεμένο στη γη και να ταξιδεύει με ταχύτητα χιλιάδων χιλιομέτρων την ώρα, περνώντας μέσα από μυριάδες τόπους, γεμάτους χρώματα και μουσικές, πάνω σε πλοία με ψηλά, ξύλινα κατάρτια, παρέα με τα χελιδόνια και τους πελαργούς.
Ξάφνου, βρέθηκε πάνω από τα 90 νησάκια του Άμστερνταμ, πάνω από την Ουτρέχτη, το Ρόττερνταμ, την Χάγη. Κι είδε, σ’ ένα στενό δρομάκι της Βεντεστέεγκ στο Λέιντεν, δύο μέλη μιας παράξενης κομπανίας με πάθος να μιλούν.
Ήταν ο Κρόιφ που έλεγε στον Ρεμπράντ για την αχτίδα, το βλέμμα και το φως κι ο Ρεμπράντ του απαντούσε για την ταχύτητα, τη φαντασία και την τέχνη.
Μετά, γύρισαν και κοίταξαν και οι δύο αφηρημένοι στο κενό. Ο Ρεμπράντ έβλεπε έναν καμβά και φαντάζονταν να συνθέτει επάνω του το κρεμεζί, το ρόδινο, το κίτρινο και το πορτοκαλί και ο «Ιπτάμενος Γιόχαν», σ’ ένα κατάμεστο γήπεδο να ξαναπαίζει τον τελικό του ’74, με τους Γερμανούς! Κι αυτή τη φορά, το πέναλτι που κέρδισε στην αρχή να είναι αρκετό για να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Ή να ανταμώνει στο Μπουένος Άιρες τους Κρολ Χάαν, Ρέζενμπρινγκ και Νέεσκενς και να φεύγει μαζί τους νικητής δαφνοστεφανωμένος!...

Έψαξα και δεν μπόρεσα να βρω καλύτερη εισαγωγή για να εκφράσω την αγάπη μου και τον θαυμασμό μου για ένα πολύ αγαπημένο μου πρόσωπο, τον «Ιπτάμενο Ολλανδό», Γιόχαν Κρόιφ.
Αυτός, μαζί με τους επίσης αγαπημένους μου «χάρτινους ήρωες», με γέμισε χαρούμενες αναμνήσεις και απέραντο θαυμασμό στα νιάτα μου και συνεχίζει ακόμα και σήμερα να με συναρπάζει, όταν κοιτάζω κάποιο βιντεάκι του ή συζητώντας στην παρέα γι’ αυτόν.

Λοιπόν: ο Hendrik Johannes Cruyff, γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1947. Ο σούπερ σταρ της μεταπολεμικής ποδοσφαιρικής ιστορίας της χώρας του. Ένας επιθετικός –ο καλύτερος της Ευρώπης, τα 40 τελευταία χρόνια!
Ένας παίχτης που συνδύαζε τεχνική και ουσία, μπρίο και φινέτσα, χάρη και ταχύτητα. Ήταν ποδοσφαιριστής παγκόσμιας κλάσης με ακτινοβολία και έντονη προσωπικότητα. Μια μεγαλοφυΐα του φουτμπόλ!
Στα 16 του, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην βασική ομάδα του Άγιαξ, με τον οποίο έπαιξε ως το καλοκαίρι του 1973. Με τον μεγάλο σύλλογο του Άμστερνταμ κέρδισε τρία κύπελλα πρωταθλητριών ομάδων Ευρώπης (1971, 1972, 1973), έξι πρωταθλήματα Ολλανδίας (1966, 1967, 1968, 1970, 1972, 1973) και τέσσερα κύπελλα (1967, 1970, 1971, 1972). Επίσης, δύο Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (1972, 1973) και ένα Διηπειρωτικό (1972). Με τον Άγιαξ σημείωσε στο Ολλανδικό πρωτάθλημα 215 γκολ!
Το καλοκαίρι του ’73 πήγε στην Μπαρτσελόνα, που πλήρωσε 2.000.000 δολάρια για την απόκτησή του. Με τους Καταλανούς, έπαιξε τέσσερα χρόνια, κέρδισε το πρωτάθλημα του ’74 και σημείωσε 87 γκολ! Στη συνέχεια αγωνίστηκε στις Η.Π.Α., πρώτα στους Άζτεκς του Λος Άντζελες και μετά στους Ντίπλοματς, της Ουάσιγκτον. Μετά έκανε ένα σύντομο πέρασμα από την Ισπανική Λεβάντε, το 1981.
Ξαναγύρισε στον Άγιαξ, κέρδισε δύο πρωταθλήματα (1982 και 1983) και ένα κύπελλο (1983), σημείωσε 36 γκολ στο πρωτάθλημα και τερμάτισε την καριέρα του στην Φέγενορντ, το 1984, κατακτώντας πρωτάθλημα και κύπελλο!
Σαν προπονητής, εργάστηκε στον Άγιαξ, τον οποίο οδήγησε στην κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων ομάδων Ευρώπης το 1987 (στον τελικό της Αθήνας, 1-0 την Λοκομοτίβ Λειψίας) και το 1988 ανέλαβε την αγαπημένη του Μπαρτσελόνα, με την οποία κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων ομάδων Ευρώπης το 1989 (2-0 την Σαμπντόρια) και αυτό του Πρωταθλητριών το 1992 (1-0, την Σαμπντόρια και πάλι).

Έπαιξε 48 φορές με την Εθνική Ολλανδίας, σκοράροντας 35 φορές και ήταν αρχηγός της στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 (φιναλίστ).
Ήταν ο βασικός μοχλός της μηχανής του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου που παρουσίασε η Ολλανδία του Ρίνους Μίχελς, το 1974.
Έπαιξε για πρώτη φορά στην πρώτη ομάδα του Άγιαξ, προερχόμενος από την εφηβική ομάδα, στις 15 Νοεμβρίου του 1964, κατά της Γκρόνινγκεν, σκοράροντας το μοναδικό γκολ του Άγιαξ στην ήττα με 3-1.
Στην παραμονή του στην Βαρκελώνη κέρδισε τις καρδιές των οπαδών της όταν δήλωσε ότι επέλεξε την Μπαρτσελόνα αντί της Ρεάλ γιατί δεν θα μπορούσε να παίξει σε μια ομάδα που σχετιζόταν με τον δικτάτορα Φράνκο. Μάλιστα, επέλεξε να δώσει στον γιό του το καταλανικό όνομα Jordi, ενώ βοήθησε την ομάδα του να κερδίσει την Ρεάλ Μαδρίτης μέσα στο γήπεδό της με το επιβλητικό 5-0!
Στην επιστροφή του στον Άγιαξ, το 1982, σκόραρε εναντίον της Helmondspor με πέναλτι-πάσα στον συμπαίχτη του, Όλσεν, και επιστροφή της μπάλας σ’ αυτόν πριν καταλήξει στα δίχτυα.

Ο Κρόιφ, τελειοποίησε επίσης μια κίνηση γνωστή ως “Cruyff Turn” (η μπάλα, περνώντας με το τακουνάκι από το πίσω μέρος του ποδιού, αποπροσανατολίζοντας τον αντίπαλο).
Η θέση στην οποία αγωνιζόταν ο Κρόιφ δεν ήταν ποτέ σαφής: άλλοτε στα χαφ, άλλοτε στην επίθεση, άλλοτε σε μια θέση μπροστά από τα χαφ και πίσω από τους κυνηγούς, ο Κρόιφ δεν είχε κανένα πρόβλημα ποτέ. Όπου κι αν έπαιζε ήταν πάντα ο άνθρωπος από τον οποίο ξεκινούσαν όλα. Ήταν η αρχή και το τέλος κάθε προσπάθειας είτε του Άγιαξ, είτε της Εθνικής.
Τον αποκαλούσαν «Χορευτή» και «Νουρέγιεφ» και ίσως να μην είχαν άδικο όσοι τον χαρακτήρισαν έτσι. Το παιχνίδι του είχε κάτι το χορευτικό, το αέρινο. Υπήρχε μια εξαιρετική αρμονία ανάμεσα στη σκέψη, τη κίνηση και την ενέργεια, μια αρμονία που έκανε τους αμυντικούς που αναλάμβαναν την επιτήρησή του να «ζαλίζονται» και σπάνια να καταφέρνουν να τον ανακόψουν χωρίς να κάνουν φάουλ.


ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ… ΚΑΙ ΑΛΛΑ
-Ανακηρύχθηκε Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της χρονιάς (France Football) τρεις φορές (1971, 1973, 1974), ρεκόρ που κατέχει από κοινού με τους Μισέλ Πλατινί και Μάρκο φαν Μπάστεν.
-Το 1999 ψηφίστηκε Ευρωπαίος παίκτης του αιώνα, σε μια εκλογική διαδικασία που διεξήχθη από την IFFHS και κατετάγη δεύτερος, πίσω από τον Πελέ, στην ψηφοφορία για τον κορυφαίο παίχτη όλων των εποχών.
-Ήρθε επίσης τρίτος στην ψηφοφορία που οργάνωσε το περιοδικό France Football για τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του αιώνα.
-Σε 663 επίσημα παιχνίδια, σημείωσε 371 γκολ
-Στην καριέρα του σαν παίκτης και σαν προπονητής, κέρδισε 36 επίσημα τρόπαια.
-Το 1991, κινδύνεψε σοβαρά η ζωή του και έκανε διπλή επέμβαση μπάι-μπας, σταματώντας έτσι το κάπνισμα.
-Στις 2 Νοεμβρίου του 2009 ανέλαβε προπονητής της Καταλανικής Εθνικής Ομάδας, σε αντικατάσταση του Rene Gratacos. Αυτή ήταν η πρώτη του δουλειά σαν προπονητής, μετά από 13 χρόνια.
-Επίσης, ανακηρύχθηκε σαν ο τέταρτος πιο διάσημος Ολλανδός όλων των εποχών μετά τον ακροδεξιό πολιτικό Πιμ Φόρτσουϊν, τον Γουλιέλμο της Ορράγγης και τον πολιτικό Γουίλιαμ Ντρις, αφήνοντας πίσω του τους ζωγράφους Ρεμπράντ και Βαν Γκογκ.

Σε ευχαριστούμε Γιόχαν για τις υπέροχες στιγμές που μας χάρισες!...

Το κείμενο δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Club Φίλων Μικρός Σερίφης - Magazine" #12.

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Οι ελληνικές ταινίες που λατρέψαμε 20: Η δίκη των δικαστών (1974)


Είδος ταινίας: Ιστορική
Έτος παραγωγής: 1974
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Πάνος Γλυκοφρύδης
Πρωταγωνιστούν: Νίκος Κούρκουλος, Μάνος Κατράκης, Δημήτρης Μυράτ, Χρήστος Τσάγκας, Νικηφόρος Νανέρης, Ζώρας Τσαπέλης, Γιώργος Μπάρτης, Σπύρος Καλογήρου, Στέλιος Λιονάκης, Ιάκωβος Ψαρράς, Δάνης Κατρανίδης, Πέτρος Λοχαΐτης, Χρήστος Καλαβρούζος, Γιώργος Μοσχίδης, Δημήτρης Ζακυνθινός, Μάκης Ρευματάς, Λάκης Γκέκας, Κώστας Παληος, Δέσποινα Τομαζάνη, Χρήστος Νάτσιος, Μιχάλης Νικολόπουλος, Τάσος Πολυχρονόπουλος, Κώστας Φατούρος, Νίκος Παπαχρήστος, Γιάννης Χειμωνίδης, Γιώργος Γρηγορίου, Κώστας Τσιάνος, Δημήτρης Τσούτσης, Κώστας Σαββαΐδης, Χρήστος Στύπας, Θόδωρος Ντόβας, Δημήτρης Κοντογιάννης, Κώστας Δάρρας, Άρης Τσιούνης
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Διάρκεια: 88 λεπτά

Υπόθεση: Η δίκη των δικαστών Πολυζωίδη και Τερτσέτη για απείθεια και η πανηγυρική τους αθώωση, κατά τη διάρκεια της περιόδου της αντιβασιλείας στην Ελλάδα του Όθωνος. Μια πραγματική σελίδα της ελληνικής Ιστορίας. Λίγα χρόνια μετά την Επανάσταση του 1821, το νεοσύστατο ελληνικό κράτος, υπό τη βασιλεία του Βαυαρού Όθωνος, προσήγαγε σε δίκη τους μεγάλους οπλαρχηγούς του αγώνα, Θεόδωρο Κολοκοτρώνη (Μάνος Κατράκης) και Γεώργιο Πλαπούτα (Χρήστος Καλαβρούζος), με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Η περιβόητη αυτή δίκη του 1833, που έγινε στο Ναύπλιο, συγκλόνισε το έθνος, επειδή οι πάντες γνώριζαν ότι οι δύο ήρωες ήταν απολύτως αθώοι. Ο πρόεδρος του δικαστηρίου Αθανάσιος Πολυζωίδης (Νίκος Κούρκουλος) και ο δικαστής Γεώργιος Τερτσέτης (Νικηφόρος Νανέρης) αρνούνται να προσυπογράψουν την καθ' υπαγόρευση από το παλάτι, μέσω των τριών αντιβασιλέων Άρμανσμπεργκ, Μάουερ και Χέιντεκ, καταδίκη σε θάνατο των κατηγορουμένων. Οι Βαυαροί διατάζουν τον Υπουργό Δικαιοσύνης (Σπύρος Καλογήρου) να παρέμβει και αυτός απαγγέλλει κατηγορία εναντίον τους, με αποτέλεσμα να συρθούν στα μπουντρούμια των φυλακών και να δικαστούν με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας...




Πιστή μεταφορά των γεγονότων και η τελευταία συνεργασία του Νίκου Κούρκουλου με την Φίνος Φιλμ. Ο Πάνος Γλυκοφρύδης υπογράφει και τη σκηνοθεσία σε αυτήν την ταινία εποχής -από τις ελάχιστες ταινίες εποχής που έχει γυρίσει η Φίνος Φιλμ- με εξαιρετικά ντεκόρ και κοστούμια από τον σπουδαίο Διονύση Φωτόπουλο, που μπόρεσε να αναπαραστήσει μια ολόκληρη εποχή με τα λιγότερα δυνατά μέσα. Ένα τεράστιο καστ, το μισό ελληνικό θέατρο, με επικεφαλής τον Νίκο Κούρκουλο και με "ευγενώς προσφερθέντες" τον Μάνο Κατράκη, στον ρόλο του Κολοκοτρώνη και τον Δημήτρη Μυράτ, στο ρόλο του Καποδίστρια. Η ταινία γυρίστηκε στην Αθήνα και στο Ναύπλιο και συνέπεσε η προβολή της το πρώτο φθινόπωρο μετά την απελευθέρωση από την χούντα. Συν όλα τα άλλα και εξαιρετική η μουσική από τον Χρήστο Λεοντή.


Οι δύο ΗΡΩΙΚΟΙ Δικαστές, Τερτσέτης και Πολυζωίδης
(Νικ. Νανέρης και Νίκ. Κούρκουλος)

Ο ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΝΑΝΕΡΗΣ (στο ρόλο του Τερτσέτη) ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ...
Καλοκαίρι 1974.
Όλη η Ελλάδα ζει κάτω από τον ζυγό των συνταγματαρχών. Στα στούντιο της Φίνος Φίλμ, γυρίζουμε την ταινία «Η δίκη των δικαστών». Πολυζωίδης ο Νίκος Κούρκουλος, Τερτσέτης εγώ. Ξαφνικά, σβήνουν οι προβολείς και ο σκηνοθέτης Πάνος Γλυκοφρύδης μας ανακοινώνει ότι έγινε εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο! Κηρύχτηκε γενική επιστράτευση και σταματάνε τα γυρίσματα επ' αόριστο. Όλη η Αθήνα βρίσκεται μέσα σ' ένα χάος. Το ίδιο βράδυ, δείπνο στην «Φωλιά της Όπερας» με τους φίλους Γιάννη Φέρτη, Ξένια Καλογεροπούλου. Μου προτείνουν να φύγουμε την άλλη μέρα για μια εκδρομή στο Πήλιο και δέχομαι με μεγάλη χαρά. Το ηλιοβασίλεμα της επόμενης μέρας μας υποδέχεται η πανέμορφη με τα τεράστια πλατάνια της πλατεία των Μηλεών. Αυτό ήταν. Μαγευτήκαμε, γοητευτήκαμε και φεύγοντας μετά από τρεις μέρες είχαμε αγοράσει από ένα σπίτι όπου τα σημάδια του χρόνου και της εγκατάλειψης έδειχναν την σύντομη κατάρρευσή τους.
Από την πρώτη κιόλας στιγμή αγάπησα αυτό το χωριό, μ' αυτή την μοναδικά γαλήνια ατμόσφαιρα και την οργιώδη δημιουργία της φύσης.
Με την επιστροφή μας στην Αθήνα, μετά από λίγες μέρες, πέφτει η εφταετής κυριαρχία των συνταγματαρχών και αλλάζει η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Αλίμονο όμως, από την μία μεριά επιτέλους απαλλαχτήκαμε από την Χούντα αλλά από την άλλη, οι νέοι εισβολείς της «ανανέωσης» του τόπου, άρχισαν να αμφισβητούν και να καταργούν ό,τι σημαντικό και σπουδαίο είχε δημιουργηθεί στο παρελθόν.
Χαμένος και ανήμπορος να παλέψω και να υπάρχω πια μέσα σ' αυτά τα νεόφερτα μοντέλα της αλαζονείας για εξουσία, δόξα και χρήμα, εγκατέλειψα -ίσως πολύ νωρίς- την Αθήνα που γεννήθηκα και μεγάλωσα και πάνω απ' όλα την τέχνη που αγάπησα από παιδί, το θέατρο. Βρήκα καταφύγιο στο νέο μου τόπο, τις Μηλιές και τις ευχαριστώ. Με διαφύλαξαν από τις αμέτρητες παγίδες της φθοράς, την αλλοίωση της αξιοπρέπειάς μου, της υπερηφάνειας και των πιστεύω μου. Με προστάτευσαν από την αναμενόμενη έκπτωση που θα αναγκαζόμουν να επιβάλω στην αισθητική, στο κριτήριο, στην ανιδιοτέλεια των σχέσεών μου και στα υψηλά ιδεώδη για την τέχνη μου.
Οι Μηλιές είναι πια ο τόπος μου και όχι μόνο τις αγαπώ, αλλά τις ευχαριστώ και τους είμαι ευγνώμων.
Νικηφόρος Νανέρης


Ο Μάνος Κατράκης ως Θεόδωρος Κολοκοτρώνης


Αθανάσιος Πολυζωίδης.
Ο δικαστής που αρνήθηκε να καταδικάσει τον Γέρο του Μωριά.


Ναύπλιο 1834: Ο Αθανάσιος Πολυζωίδης, εκδότης της εφημερίδας «Απόλλων», εχθρός του Καποδίστρια και του Κολοκοτρώνη, αναγκάζεται να καταφύγει στην Ύδρα για να αποφύγει τη σύλληψη του. Έπειτα από τη δολοφονία του Καποδίστρια επιστρέφει στο Ναύπλιο και διορίζεται Πρόεδρος του Εγκληματικού Δικαστηρίου... Μετά τη σύλληψη του Κολοκοτρώνη και του Πλαπούτα, με εντολή της Αντιβασιλείας, το δικαστήριο, με πρόεδρο τον Πολυζωίδη, καλείται να τους δικάσει με την κατηγορία της Εσχάτης Προδοσίας... Όμως κατά τη διάρκεια της διαδικασίας η κατηγορία αποδεικνύεται ανεπαρκής. Οι μάρτυρες λένε ψέματα, ο Επίτροπος Επικρατείας είναι προκλητικός και το κατηγορητήριο του ελλιπές. Οι επεμβάσεις της Αντιβασιλείας απροκάλυπτες... Έτσι, ο Πολυζωίδης δε δέχεται να υπογράψει την καταδίκη των στρατηγών... Η Αντιβασιλεία χρησιμοποιεί όλα τα μέσα... Τελικά οδηγείται δια της βίας στην Ύδρα, όπου εκφωνείται η καταδικαστική απόφαση... Αλλά δε φτάνει μόνον αυτό. Κατηγορούν τον Πολυζωίδη για απάθεια, τον φυλακίζουν και τον δικάζουν... Όμως η απολογία του είναι συντριπτική... Το ακροατήριο ζητωκραυγάζει και ο Πολυζωίδης μαζί με τον συγκατηγορούμενο του Γεώργιο Τερτσέτη αθωώνονται... Οι στρατηγοί παίρνουν χάρη και αποφυλακίζονται...



Πυροβολάει ο Κούρκουλος στην απολογία του, δεν μιλάει απλώς!

Η δίκη.
Τον Απρίλιο του 1834, σε στιγμές οριακές για τη γέννηση, την επιβίωση και την πολιτειακή διαμόρφωση του ελληνικού κράτους, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και ο αγαπημένος του ανηψιός, ο Δημητράκης Πλαπούτας-Κολιόπουλος, εισάγονται σε δίκη με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Η δίκη εκείνη, που έχει κατά καιρούς χαρακτηριστεί «παράνομη» και «δίκη των δικαστών», διεξάγεται στο πρωτοδικείο Ναυπλίου. Οι κατηγορούμενοι καταδικάζονται σε θάνατο. Όμως, ο πρόεδρος του δικαστηρίου, ο αδέκαστος Αναστάσιος Πολυζωίδης, που σημειωτέον είχε προσωπικές και πολιτικές εχθρότητες με τον Κολοκοτρώνη, αρνείται να υπογράψει την απόφαση, διαμαρτυρόμενος ότι την θεωρεί «άδικον και ατιμάζουσαν άνδρας αθώους και ενδόξους, επικίνδυνον δε και κηλιδούσαν εκ προοιμίων τα δικαστήρια της νέας βασιλείας και ασεβούσαν προς την αλήθειαν και την δικαιοσύνην». Η δεύτερη άρνηση υπογραφής της καταδίκης ανήκει σε ένα άλλο επιφανές μέλος του δικαστηρίου, τον λόγιο Γεώργιον Τερτσέτη.
Έτσι σώζεται η ζωή του μεγάλου ήρωα της Επανάστασης, που όμως εγκλείεται σε ένα μικρό, χαμηλό, υγρό, σκοτεινό και κρύο κελί στο φρούριο του Παλαμηδίου. Η γενναία, όσο και παράτολμη στάση των δύο έντιμων δικαστών αναγκάζει την Αντιβασιλεία να μην εκτελέσει την απόφαση. Ωστόσο και οι δύο δικαστές προφυλακίζονται για ένα τετράμηνο και παραπέμπονται σε δίκη, κατά την οποία αθωώνονται. Αργότερα, ο Πολυζωίδης αποκαθίσταται από την ίδια τη βασιλεία: διορίζεται αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και σύμβουλος της Επικρατείας και φθάνει να διατελέσει υπουργός Παιδείας και Εσωτερικών.

Μέρος του κειμένου προέρχεται από το http://www.pentapostagma.gr

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...