Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Νέες εκδόσεις 193: DC Comics - Έθνος #4


Batman εναντίον Superman
Σύμμαχοι & Εχθροί

Αυτή την Κυριακή με το "Έθνος της Κυριακής" (αρ. φύλλου 1742) κυκλοφόρησε ο τέταρτος τόμος της νέας σειράς κόμικς που προσφέρει η εφημερίδα: «Batman εναντίον Superman - Σύμμαχοι & Εχθροί», με τρεις ιστορίες των πασίγνωστων υπερηρώων.
Οι δύο αυτοί ήρωες έχουν συνεργαστεί πολλές φορές και μετά από τις κοινές τους περιπέτειες, τους συνδέει πλέον ένας στενός δεσμός αλληλοεκτίμησης και φιλίας. Όμως, αυτό δε σημαίνει πως δεν έχουν συγκρουστεί κατά καιρούς και σε αυτό τον τόμο περιλαμβάνονται τρεις ιστορίες με τις πιο εντυπωσιακές τους μονομαχίες, πάνω στις οποίες βασίστηκε και η επερχόμενη ταινία “Batman vs Superman: Η Αυγή της Δικαιοσύνης”, που θα δούμε στη μεγάλη οθόνη.
Στην πρώτη ιστορία, ο Σκοτεινός Ιππότης συγκρούεται με τον Άνθρωπο από Ατσάλι, πριν γίνουν ακόμα μέλη της Justice League. Στη δεύτερη ιστορία, ο Joker θα χρησιμοποιήσει μια πανίσχυρη τοξίνη για να θολώσει το μυαλό του Superman και να τον κάνει να επιτεθεί στον Batman, ο οποίος θα πρέπει να δώσει τη μάχη της ζωής του για να γλιτώσει! Στην τρίτη ιστορία, δύο φανατικοί των κόμικς συζητούν ποιος θα έβγαινε νικητής σε μία μάχη ανάμεσα στους δύο υπερήρωες, δημιουργώντας τα δικά τους ευφάνταστα σενάρια, χωρίς να ξέρουν πως οι δύο ήρωες είναι εκεί και τους ακούνε.

H συγκεκριμένη έκδοση περιέχει τα αμερικάνικα τεύχη Justice League #2, Batman #35-36 και Superman/Batman #78.

Οι ιστορίες που περιλαμβάνονται στο τεύχος:
1. Σύγκρουση
2. Batman: Τέλος παιχνιδιού (Μέρη 1 & 2)
3. Ποιος θα κέρδιζε;

Την επόμενη Κυριακή: Justice League - Η κορυφαία ομάδα!

Λογοτεχνικές Προτάσεις 138: Η Μαγεία της Καρδιάς (Μυθιστόρημα)


Φαντάσου κάθε κρυφή σου επιθυμία να γινόταν ξαφνικά πραγματικότητα...

Η ιστορικός Τζέμα Ράνφορντ αναλαμβάνει την καταλογογράφηση του ιστορικού αρχείου της οικογένειας Φρέζιερ. Προσπαθώντας απεγνωσμένα να τελειώσει την πτυχιακή της εργασία, ελπίζει πως το αρχείο μιας από τις παλαιότερες οικογένειες του Έντιλιν θα τη βοηθήσει να προχωρήσει με την έρευνά της.
Αυτό που δεν περίμενε να ανακαλύψει είναι ένα μυστήριο: αναφορές σε ένα μυθικό αντικείμενο, που, σύμφωνα με τους θρύλους, ικανοποιεί κάθε ευχή των μελών της οικογένειας Φρέζιερ. Καθώς η Τζέμα περνά όλο και περισσότερο καιρό μαζί τους, συνειδητοποιεί σταδιακά δύο πράγματα: πως αρχίζει να ερωτεύεται το μεγαλύτερο γιο της οικογένειας, τον Κόλιν, και πως, κατά μυστηριώδη τρόπο, οι πιο κρυφές επιθυμίες των Φρέζιερ γίνονται όντως πραγματικότητα...
Ο Κόλιν και η Τζέμα αρχίζουν να αναζητούν αυτό το μαγικό κειμήλιο - και δεν είναι οι μόνοι... Αυτό που θα ανακαλύψουν όμως είναι πως μερικές φορές η δύναμη της καρδιάς είναι η μόνη μαγεία που χρειάζεται κανείς...

Σειρά: Anubis Βίπερ
Συγγραφέας: Jude Deveraux
Μετάφραση: Μαρία Κωνσταντούρου
Σχήμα: 12,5x18,5
Σελίδες: 376
ISBN: 978-960-497-444-3
Ημερομηνία έκδοσης: 18/10/2012
Τιμή: €7,20

Το χαρτί των παλιών βιβλίων


Έχετε αναρωτηθεί πώς γίνεται το χαρτί ενός βιβλίου του 1830 να έχει διατηρήσει τη λευκότητά του (έστω και με σημάδια οξειδώσεων) όταν το χαρτί αρκετών πολύ μεταγενέστερων εκδόσεων π.χ. της δεκαετίας του 1950, έχει κατακιτρινίσει;
Η απάντηση βρίσκεται στον τρόπο παρασκευής του χαρτιού που άλλαξε σταδιακά μετά το 1850. Για εκατοντάδες χρόνια στη Δύση, το χαρτί παρασκευάζονταν από μακριές ίνες καθαρής κυτταρίνης από ράκη (κουρέλια), κυρίως λινού, κάνναβης ή βαμβακιού, οι οποίες απαιτούσαν λιγότερη επεξεργασία για να προσφέρουν καλή επιφάνεια γραψίματος.
Την παραδοσιακή αυτή τεχνική παραγωγής χαρτιού περιγράφει στην πιο κλασική μορφή της, η μηχανικός Δρ. Θεοδώρα Φιλιππακοπούλου ως εξής: «Τα ράκη ή οι φυτικές ίνες, διαβρέχονταν, αφήνονταν για ορισμένο χρόνο, βράζονταν με αλισίβα, τοποθετούνταν σε υφασμάτινες δικτυωτές τσάντες και πλένονταν με τρεχούμενο νερό, ώστε να απομακρυνθούν τα αλκαλικά συστατικά και οι ακαθαρσίες. Στη συνέχεια, χτυπούσαν (beat, από όπου προέρχεται ο όρος beater) με ξύλινες ράβδους μικρές ποσότητες του υλικού πάνω σε ξύλινους πάγκους. Ακολου­θούσε η αραίωση του πολτού με νερό σε μια δεξαμενή και η βύθιση ενός ορθογώνιου κόσκινου (mould) στη δεξαμενή. Το νερό αποστράγγιζε μέσω των ανοιγμάτων του κόσκινου και οι ίνες διαμόρφωναν το φύλλο του χαρτιού στην επιφάνεια του κόσκινου. Τα φύλλα απομακρύνονταν από το κόσκινο κι αφήνονταν να στεγνώσουν στον αέρα. Στο τέλος λείαιναν τη στεγνή επιφάνεια και πρόσθεταν κόλλα (συνήθως από σπόρους δημητριακών), για να μην ποτίζει το μελάνι.»



Η περιγραφή του τρόπου παραγωγής χαρτιού στο ελληνικό περιοδικό "Ανθολογία" του 1837 (κλικάρετε στις εικόνες για μεγέθυνση)

Για περισσότερα από 700 χρόνια (από τον 12ο έως τα τέλη του 18ου αιώνα), στις Δυτικές χώρες (Ευρώπη και Αμερική) το χαρτί παραγόταν από παλιά υφάσματα, τα οποία απλώς είχαν υφανθεί και δεν περιείχαν χημικές ή λευκαντικές ενώσεις. Τα ράκη κόβονταν σε μικρά κομμάτια και μετατρέπονταν σε χαρτί.
Αρχικά χρησιμοποιήθηκαν λινά ράκη, ενώ από τα μέσα του 18ου αιώνα (όταν εξαπλώθηκε η χρήση των βαμβακερών υφασμάτων) επιπλέον και βαμβακερά. Καθώς το βαμβάκι περιέχει πάνω από 90% κυτταρίνη και το λινάρι περίπου 80%, τα χαρτιά αυτά είχαν μεγάλη αντοχή και διάρκεια ζωής. Η μεγάλη ζήτηση του χαρτιού, καθώς αυξανόταν συνεχώς η έκδοση βιβλίων και η κυκλοφορία εφημερίδων και περιοδικών, σύντομα προκάλεσε έλλειψη πάνινων ρακών. Το 1666 η Αγγλική βουλή εξέδωσε διάταγμα που επέτρεπε τη χρήση μάλλινων μόνο υφασμάτων και απαγόρευε τη χρήση λινών και βαμβακερών υφασμάτων για τον ενταφιασμό των νεκρών, με στόχο να εξοικονομηθούν τα τελευταία για τις χαρτοποιίες. Με τον τρόπο αυτό εξοικονομήθηκαν 90 τόνοι ρακών σε ένα χρόνο.

Το 1680 στην Ολλανδία επινοήθηκε ο πρόδρομος των σύγχρονων μηχανημάτων αποΐνωσης (beater), ο οποίος έως και σήμερα ονομάζεται «Ολλανδός» (Hollander ή pile hollandaise στη γαλλική ορολογία). Όπως σημειώνει η μηχανικός Δρ. Θεοδώρα Φιλιππακοπούλου, «αποτελούταν από έναν μακρύ ξύλινο κάδο στρογγυλεμένο στα δύο άκρα, στο εσωτερικό του οποίου περιστρεφόταν συμπαγής ξύλινος κύλινδρος, ο οποίος έφερε σιδερένια μαχαίρια για την αποΐνωση των ρακών. Η κινητήρια δύναμη του συστήματος παρεχόταν από την ενέργεια του ανέμου ή του νερού. Η συνεχής παροχή νερού στο μηχάνημα επιτύγχανε -ταυτόχρονα με την αποΐνωση- πλύσιμο και καθαρισμό των ινών από τις ακαθαρσίες». Το κέρδος σε χρόνο υπήρξε πολύ σημαντικό καθώς έγινε εφικτή η παραγωγή 50 κιλών πολτού μέσα σε 6 έως 10 ώρες, όταν παλαιότερα χρειαζόντουσαν 30 έως 40 ώρες για δέκα κιλά.


Ο "Ολλανδός"

Όπως αναφέρει το site www.piaf-archives.org της Διεθνούς Ένωσης Γαλλόφωνων Αρχείων (AIAF), ο «Ολλανδός» διαδόθηκε στη Γαλλία στο δεύτερο ήμισυ του 18ου αιώνα. Η χρήση του είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση του κόστους παραγωγής του χαρτιού αλλά και της ποιότητας. Πράγματι, τα παραδοσιακά μηχανήματα απλώς «έτριβαν» τις ίνες, ενώ ο «Ολλανδός» τις τεμάχιζε με αποτέλεσμα να είναι πιο κοντές και η παραγόμενη χαρτόμαζα να έχει λιγότερη αντοχή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η γαλλική κυβέρνηση απαγόρευσε τη χρήση του «Ολλανδού» για την παραγωγή του χαρτιού των επίσημων εγγράφων μέχρι το 1861.
Καθώς η τυπογραφία κατανάλωνε μεγάλους όγκους χαρτιού, η πρώτη ύλη άρχισε να μειώνεται αισθητά με αποτέλεσμα να αναζητηθούν άλλες πηγές πρώτης ύλης. Μετά το 1850, οι χαρτοποιοί αντικατέστησαν σταδιακά την πρώτη ύλη από ξυλώδεις ίνες που ήταν κατά πολύ φτηνότερες, καθώς τον 19ο αιώνα υπήρχε αφθονία σε δένδρα.
Η κυτταρίνη του ξύλου, όμως, ήταν (και είναι) χημικώς ακάθαρτη και ασταθής, σε αντίθεση µε αυτή του βάμβακος, του λινού ή της καννάβεως, που εχρησιμοποιείτο παλαιότερα, όπως σημειώνει ο χημικός–συντηρητής αρχειακού υλικού Δρ. Σπύρος Ζερβός. Το ξύλο περιέχει μια ουσία που λέγεται λιγνίνη και κιτρινίζει όταν εκτίθεται στον αέρα ή στο φως του ήλιου. Βέβαια, τα διαφορετικά είδη χαρτιού δεν έχουν την ίδια αναλογία λιγνίνης. Το χαρτί των εφημερίδων που είναι από τα φτηνότερα έχει μεγαλύτερη ποσότητα.
Αν και είχαν προηγηθεί πειραματικές παραγωγές χαρτιού από ξυλώδεις ίνες, οι πρώτες μηχανές εκτριβής (grinding) ξύλου χρονολογούνται από το 1844. Το συγκεκριμένο έτος, στη Γερμανία, ο Friedrich Gottlob Keller κατασκεύασε ένα μηχάνημα θρυμμάτισης ξύλου. Ο Keller κατόρθωσε να ξεχωρίσει τις ίνες από τη δομή του ξύλου συνθλίβοντας κομμάτια ξύλου με τη βοήθεια μιας περιστρεφόμενης και διαβρεχόμενης με νερό πέτρας. Έτσι, για πρώτη φορά παρασκεύασε μηχανική χαρτόμαζα (χρησιμοποιήθηκε για την εκτύπωση μιας εφημερίδας), προσθέτοντας όμως και ένα ποσοστό 40% ίνες από ράκη, για να αυξήσει την αντοχή της.


Ο Friedrich Gottlob Keller

Το 1846, ο Γερμανός Heinrich Voelter, ιδιοκτήτης χαρτοποιίας, αγόρασε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας του Keller, σχεδίασε και κατασκεύασε (με τη βοήθεια του μηχανικού Voith) μηχανήματα εκτριβής σε εμπορική κλίμακα. Έτσι, τελικά το 1852 ο Voelter παρήγαγε την πρώτη μηχανική χαρτόμαζα σε βιομηχανική κλίμακα, η οποία περιείχε και ένα ποσοστό ινών από ράκη. Ταυτόχρονα, αλλά ανεξάρτητα από τον Keller, ο Charles Fenerty το 1844 ήταν ο πρώτος που έφτιαξε μηχανική χαρτόμαζα στην Αμερική (συγκεκριμένα στο Halifax του Καναδά) από ξύλο ερυθρελάτης. Όμως, η πρώτη βιομηχανικής κλίμακας παραγωγή μηχανικής χαρτόμαζας στην Αμερική, πραγματοποιήθηκε το 1867 στη Μασαχουσέτη, χρησιμοποιώντας μηχανήματα εκτριβής που είχαν εισαχθεί από τη Γερμανία και βασίζονταν στα σχέδια του Voelter. Σύντομα κατασκευάστηκαν στην Αμερική παρόμοια μηχανήματα. Το 1863 τυπώθηκε δοκιμαστικά για πρώτη φορά αμερικάνικη εφημερίδα (η «Boston Weekly Journal») σε μηχανική χαρτόμαζα. Το 1866 λειτούργησε στον Καναδά η πρώτη μονάδα μηχανικής χαρτόμαζας, η οποία χρησιμοποιούσε ξύλο σφενδάμνου.


Η εκβιομηχάνιση της τυπογραφίας επέφερε και άλλες σημαντικές αλλαγές. Ειδικότερα, ξεκίνησε η κατεργασία του χαρτιού με κολοφώνιο (μία ειδική ρητίνη) και θειικό αργίλιο, ώστε το μελάνι να μη διαβρέχει όλη τη σελίδα και να παραμένουν ευανάγνωστοι οι τυπωμένοι χαρακτήρες. Έτσι, αν και η χρήση των συγκεκριμένων υλικών έκανε πιο εύκολη την αδιαβροχοποίηση του χαρτιού απ’ ό,τι στο παρελθόν, όπως αποκαλύφθηκε γύρω στο 1930, είχε επίσης και σαν συνέπεια την ταχύτερη φθορά των βιβλίων.
Σύμφωνα με δηλώσεις του Σλοβένου επιστήμονα Matija Strlic από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου, στο περιοδικό Wired, μία σελίδα που έχει κατεργαστεί με αυτό τον τρόπο έχει διάρκεια ζωής η οποία δεν ξεπερνά τα 200 χρόνια, τη στιγμή που σε ακόμη παλιότερα συγγράμματα έχουν χρησιμοποιηθεί πιο αβλαβείς πρώτες ύλες, με συνέπεια αυτά να μπορούν να παραμείνουν σε σχετικά καλή κατάσταση ακόμη κι έπειτα από μισή χιλιετία.
Το σύγχρονο χαρτί που κατασκευάζεται από μηχανικό πολτό ξύλου, εξακολουθεί να περιέχει πολλή λιγνίνη και είναι από την κατασκευή του όξινο, σε σχέση µε αυτό, που κατασκευάζεται από χημικό πολτό, που είναι ανθεκτικότερο και εν ολίγοις καθαρότερο. Αξίζει να σημειωθεί ότι την τελευταία δεκαετία, με τη σταδιακή στροφή στην παραγωγή αλκαλικού χαρτιού καθιερώνεται η χρήση του ανθρακικού ασβεστίου ως υλικού επιβάρυνσης και επικάλυψης του χαρτιού, επιτυγχάνονται πλέον καλύτερα αποτελέσματα τόσο στην απόδοση αλλά και την αντοχή στο χρόνο.
Η κατώτερη ποιότητα του χαρτιού που χρησιμοποιήθηκε μετά το δεύτερο ήμισυ του 19ου αιώνα, έχει ως αποτέλεσμα τη φθορά μεγάλου μέρους του βιβλιακού και αρχειακού υλικού. Σύμφωνα με άρθρο του προϊσταμένου της Υπηρεσίας Συντηρήσεως, Αποκαταστάσεως και Μικροφωτογραφήσεως της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος, Βασίλη Πελτίκογλου, το 2008, το 30-35% των βιβλίων της Εθνικής Βιβλιοθήκης είναι φθαρμένο και όξινο. Το ποσοστό αυτό είναι ένα από τα υψηλότερα στην Ευρώπη.


Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος

Ενδεικτικά ο κ. Πελτίκογλου αναφέρει πως σε έρευνα που έγινε σε συλλογές µε σύγχρονο χαρτί, της περιόδου 1800-1990 στην Ολλανδία, αποδείχθηκε ότι στα Γενικά Αρχεία της Ολλανδίας, το 1,5% του χαρτιού είναι εύθρυπτο και το 6,3% είναι εξασθενηµένο και απώλεσε την αρχική του παγιότητα, το 2,2% είναι εύθρυπτο και το 4,4% απώλεσε την αρχική του παγιότητα στη Royal Library. Στη Γερµανία το 12-16% των βιβλιακών συλλογών έχουν όξινο και εύθρυπτο χαρτί. Στα 100 εκατοµµύρια βιβλία, περίπου, που φυλάσσονται στις ιταλικές βιβλιοθήκες, το 30-40% του χαρτιού είναι φθαρµένο. Επίσης το 20% περίπου των βιβλίων στην Γαλλία έχουν φθαρµένο χαρτί. Στην περίπτωση της Ελλάδος δεν έχουµε εθνικό στατιστικό πίνακα φθορών του βιβλιακού και αρχειακού υλικού.
Το 1994, η ISO (International Standard Organisation), δημοσίευσε τη νόρμα ISO 9706 μη όξινου (acid free) χαρτιού μακράς διαρκείας (Permanent Paper). Ο νέος αυτός τύπος ποιότητας χαρτιού έχει μεγάλη χημική σταθερότητα και αντιστέκεται στις προσβολές μικροβίων. Κατασκευάζεται από ίνες βάμβακος, λινού ή και ξύλου υπό την προϋπόθεση να έχουν αφαιρεθεί όλα τα επιβλαβή υλικά από την κυτταρίνη. Δεν περιέχει ενισχυτικά λαμπρότητας (optical brighteners), που χρησιμοποιούνται για την καλή οπτική εμφάνιση, όπως επίσης και λιγνίνη. Το ποσοστό των μεταλλικών αλάτων είναι ελεγχόμενο. Έχει ικανή εναποθήκευση σε ανθρακικό ασβέστιο, για να έχει τη δυνατότητα αντιμετώπισης της οξύτητας. Δεν έχει θαμπάδα και κολλαρίζεται µε ουδέτερη κόλλα, για να έχει την απαιτούμενη παγιότητα και ελαστικότητα. Παράλληλα, η ISO δημιούργησε τη νόρμα ISO 11108 για το χαρτί αρχείου (Archival Paper). Πρόκειται για ένα χαρτί ακόμη υψηλότερων προδιαγραφών που συστήνεται για εκδόσεις μεγάλης αξίας. Πέρα από την αντίσταση στη φθορά του χρόνου, το χαρτί αρχείου έχει σχεδιαστεί ώστε να παρουσιάζει ιδιαίτερη ανθεκτικότητα και στη φθορά λόγω χρήσης. Είναι προφανές ότι τα συγκεκριμένα είδη χαρτιού είναι ακριβότερα.

Η υπεροχή της παράδοσης


Μουσείο παραδοσιακής χαρτοποιίας, σε παλιό μύλο στη Γαλλία

Παρά την εξέλιξη της τεχνολογίας παραγωγής χαρτιού και τη διόρθωση εσφαλμένων πρακτικών παλαιότερων δεκαετιών, οι συλλέκτες τείνουν να εμπιστεύονται περισσότερο την ποιότητα των φύλλων των βιβλίων που έχουν εκδοθεί πριν το 1850.
Το κύρος των παραδοσιακών υλικών επιβεβαιώνεται άλλωστε και από την ίδια την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: τα χαρτονομίσματα του ευρώ δεν κατασκευάζονται από ίνες ξύλου αλλά από ίνες βάμβακος. Εξάλλου, μετρήσεις που έχουν γίνει από επιστήμονες όπως ο Γερμανός χημικός Δρ. Dieter Klemm, αναδεικνύουν την ποιοτική υπεροχή της ίνας βάμβακος, η οποία έχει μέσο μήκος 9.000 μm όταν το αντίστοιχο μήκος μίας ίνας πεύκου είναι μόλις 3100 μm.
Ορισμένες χαρτοβιομηχανίες έχουν επιχειρήσει να φτιάξουν χαρτί που να έχει παρόμοια χαρακτηριστικά με το παραδοσιακό του 18ου αιώνα. Ωστόσο, ο γάλλος χαρτοποιός Jacques Bréjoux υποστηρίζει ότι αποτελούν απομιμήσεις λιγότερο καλής ποιότητας: «Τη δεκαετία του 60, η διαλογή των κουρελιών έγινε δύσκολη εξαιτίας της ύπαρξης συνθετικών υλικών στα υφάσματα. Έτσι αντικαταστάθηκαν από πρωτογενή υλικά όπως στουπιά λίνου και κάνναβης, χνούδια βάμβακος (ίνες υπερβολικά κοντές για να νηματοποιηθούν) ή μπανάνα Μανίλας (που καλλιεργείται αποκλειστικά για τις ίνες της). Ακόμη και όταν πετυχαίνουν την αναπαραγωγή της αισθητικής όψης ενός χαρτιού του 18ου αιώνα, αναμειγνύοντας εύθρυπτο βαμβάκι και σκληρό λινό, δεν παύει να είναι ένα χαρτί το οποίο περιέχει τουλάχιστον κατά 60% ένα υλικό που δεν χρησιμοποιούνταν πριν από τον 19ο αιώνα. Δεν αντιδρά με τον ίδιο τρόπο στο περιβάλλον, με το λινό ή την κάνναβη. Δεν μπορεί να έχει τις ίδιες ιδιότητες με το χαρτί του οποίου αποτελεί απομίμηση. Δεν υπάρχει τίποτα πιο φυσικό από αυτά τα κομμάτια υφάσματος, τα λερωμένα από τον ιδρώτα, τα λίπη και το πύον, που βρασμένα και ξαναβρασμένα σε αλκαλικές μπουγάδες, χτυπημένα και στημένα, κατέληξαν στο σακούλι ή στο καρότσι του ρακοσυλλέκτη και μετατράπηκαν εν τέλει σε πολτό. Η απαράμιλλη ποιότητα του προβιομηχανικού χαρτιού, η ευελιξία, η ακαμψία, η αντοχή και η απαλότητά του, οφείλονται σε όλες αυτές τις μεταμορφώσεις καθώς και στην τέχνη του μάστορα χαρτοποιού».
Σήμερα, υπάρχουν ακόμη μερικοί μύλοι στην Ευρώπη, που φτιάχνουν χαρτί με τον παραδοσιακό τρόπο, σε μικρές ποσότητες.

Κείμενο:
http://spaniasyllektika.blogspot.gr/
Σχετικά links:
http://sites.google.com/site/paperfil/Home/paper-history-1
http://users.teiath.gr/szervos/__objects/docs/phd_zervou_19_a.pdf
http://www.eae.org.gr/Texts/pub_an_08b.pdf
http://epipleon.gr/images/epipleon_magazines/ISTORIKA%2021.pdf
http://www.ekathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_1_21/11/2009_362299
http://en.wikipedia.org/wiki/History_of_paper
http://www.moulinduverger.com/papier-main/article-26.php
http://www.piaf-archives.org/espace-formation/file.php/10/m8section2_web_web/co/m8section2_1.html
http://mikrosserifis.blogspot.gr/

Προτάσεις παιδικών βιβλίων 21: Το πιο όμορφο κυκνάκι


Εφτά κυκνάκια σε μια λίμνη περιμένουν πώς και πώς την επίσκεψη του βασιλιά της χώρας, που θα έρθει με την εβένινή του γόνδολα για να διαλέξει το πιο όμορφο και να το πάρει μαζί του στο παλάτι.
Ποιο όμως είναι το πιο όμορφο απ’ όλα τα κυκνάκια; Ποιο θα διαλέξει ο βασιλιάς; Ποιο θα περάσει ζωή χαρισάμενη στη μυθική λιμνούλα της βασιλικής αυλής με το αλαβάστρινο σιντριβάνι; Ποια είναι η απατηλή και ποια είναι η αληθινή ομορφιά;

Συγγραφέας: Ευγένιος Τριβιζάς
Εικονογράφος: Άγης Αγησιλάου
Σειρά: ΧΙΛΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗΝΥΧΤΕΣ
Ημερομηνία έκδοσης: 11 Μαΐου 2015
Σχήμα: 21Χ29
Σελίδες: 64
Εξώφυλλο: Σκληρό
ISBN: 978-960-567-038-2
Εκδόσεις: Διάπλαση
Τιμή: €15,00




Καληνυχτίστε κι εσείς τα αγαπημένα σας πρόσωπα, διαβάζοντάς τους ένα από τα μαγευτικά βιβλία της νέας σειράς που, αν δεν αιχμαλωτίσουν γίγαντες τον Ευγένιο (κάτι δυστυχώς πολύ πιθανό), θα εμπλουτισθεί σιγά σιγά με 999 ακόμα τίτλους!

Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Οι ταινίες που αγαπήσαμε 29: Jurassic Park (1993)


ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΤΩΝ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΩΝ

Όνειρο ζωής για τον John Hammond είναι να δημιουργήσει ένα θεματικό πάρκο με δεινόσαυρους... Ζωντανούς δεινόσαυρους! Όταν η ομάδα επιστημόνων που δουλεύει γι' αυτόν κατορθώσει να απομονώσει DNA δεινοσαύρου από το αίμα που είχε διατηρηθεί σε ένα απολιθωμένο κουνούπι, γεννιούνται οι πρώτοι δεινόσαυροι μετά από εκατομμύρια χρόνια. Ο Hammond ετοιμάζει το πάρκο του, σε ένα απομονωμένο νησί, όπου οι ενδιαφερόμενοι θα μπορούν να βλέπουν τους δεινόσαυρους πίσω από ειδικά σχεδιασμένους φράχτες.



Σαν πρώτους επισκέπτες, θα φέρει τα δυο εγγόνια του, έναν δικηγόρο και τρεις καταξιωμένους ερευνητές της εποχής των δεινοσαύρων. Περιμένει από όλους αυτούς να εντυπωσιαστούν από το πάρκο και να του δώσουν την έγκρισή τους για τη συνέχεια των σχεδίων του. Κάποιος, όμως, έχει άλλα σχέδια και τελικά η επίσκεψη δεν θα είναι όσο ασφαλής σχεδιαζόταν... Μετά από την ξενάγηση στο πάρκο, οι φράκτες ασφαλείας απενεργοποιούνται. Οι δεινόσαυροι απελευθερώνονται και αρχίζουν να σπέρνουν την καταστροφή.





Κάπως έτσι ξεκινά η απόλυτη περιπέτεια της τριλογίας Jurassic από τον "μαέστρο" των σπέσιαλ εφέ Στίβεν Σπίλμπεργκ. Πρόκειται για μία ταινία-σταθμό στον κινηματογράφο, και αυτό κυρίως λόγω της χρήσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών οι οποίοι βοήθησαν στη δημιουργία απίστευτα αληθοφανών δεινοσαύρων. Πραγματικά, η κατασκευή του σώματος των δεινοσαύρων και οι εξαιρετικά ρεαλιστικές κινήσεις τους προκαλούν έκπληξη ακόμα και σήμερα που η τεχνολογία έχει κάνει τεράστια άλματα προόδου.





-Βασισμένο στο μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, "Jurassic Park" του Michael Crichton.
-Οι δεινόσαυροι που κυριαρχούν στην ταινία είναι οι: Τυραννόσαυρος, Τρικεράτωψ, Βραχιόσαυρος, Κομψόγναθος, Παρασαυρόλοφος, Στρουθιόμιμος και Διλοφόσαυρος.
-Παρά τον τίτλο της ταινίας, ο οποίος παραπέμπει στην Ιουράσια περίοδο, οι περισσότεροι από τους δεινόσαυρους που πρωταγωνιστούν δεν υπήρχαν μέχρι την Κρητιδική περίοδο, με εξαίρεση τους Brachiosaurus και Dilophosaurus, οι οποίοι έζησαν στην Ιουράσια περίοδο. Στο σενάριο αναγνωρίζετε αυτό, όταν ο Δρ. Grant περιγράφει την αγριότητα του Velociraptor στο νεαρό αγόρι, λέγοντας: «Προσπαθήστε να φανταστείτε τον εαυτό σας στην Κρητιδική περίοδο ..."




Ηθοποιοί: Téa Leoni, Sam Neill, Richard Attenborough, Julianne Moore, William H. Macy, Jeff Goldblum, William H. Macy, Laura Dern, Pete Postlethwaite, Samuel L Jackson
Σκηνοθεσία: Joe Johnston, Steven Spielberg
Μουσική: John Williams
Διάρκεια: 127'
Πρώτη προβολή: 11 Ιουνίου 1993
Προϋπολογισμός: 63 εκατομμύρια δολάρια
Box office: $914.691.118


Νέες εκδόσεις 192: Ντόναλντ #20


Κινηματογραφική μαγεία

Και αυτόν τον μήνα συναντάμε το αγαπημένο μας παπί σε δύο νέες ιστορίες. Στο ίδιο τεύχος και άλλη μία με πρωταγωνιστή τον Θείο Σκρουτζ! Αναζητήστε το τεύχος #20, το οποίο κυκλοφορεί από τις 15 Φεβρουαρίου στα περίπτερα!

Οι ιστορίες αυτού του τεύχους:
1. Ντόναλντ Ντακ: Το μεγάλο φιάσκο
2. Θείος Σκρουτζ: Το χρέος
3. Ντόναλντ Ντακ: Το ζωντανό άγαλμα

Εκδόσεις: Καθημερινές Εκδόσεις Α.Ε.
Σελίδες: 132
Τιμή: 1,90€

Ελληνικά Comic Books 113: Ζώα πολιτικά (2015)


Ο "άνθρωπος είναι φύσει ζώον πολιτικόν" έχει πει ο Αριστοτέλης και ο Αρκάς φαίνεται να συμφωνεί μ' αυτό. Σε αυτό το άλμπουμ επικεντρώνει τη σάτιρα του τόσο στην πολιτική διάσταση του ανθρώπου, όσο και στη ζωώδη. Προσπαθεί, δηλαδή, να διερευνήσει πόσο πολιτικός είναι ένας άνθρωπος και πόσο ζώο είναι ένας πολιτικός...
Πρόκειται για μια σειρά από πανέξυπνα σκίτσα, πολλά από τα οποία προκάλεσαν ποικίλες αντιδράσεις όταν πρωτοδημοσιεύτηκαν. Αντιδράσεις πολιτικές, αλλά και ζωώδεις.
Διαβάστε αυτό το αλμπουμάκι και αναρωτηθείτε, μέσα από το ανεπανάληπτο χιούμορ του δημιουργού, τι είδους ζώα πολιτικά είμαστε.




ISBN: 9789603295709
Ημερομηνία έκδοσης: 29/10/2015
Εκδότης: Γράμματα
Εξώφυλλο: Σκληρό εξώφυλλο
Σελίδες: 64
Τιμή: 5,00€


Λογοτεχνικές Προτάσεις 137 / Βιβλιοκριτική: Η Μέθοδος Αναπνοών (Ιστορίες φαντασίας και τρόμου)


Το βιβλίο περιέχει τρεις ιστορίες φρίκης:
-Η Μέθοδος Αναπνοών
-Θέληση για επιβίωση
-Το Πέρασμα

Η Μέθοδος Αναπνοών
«Αντί για μετώπη, πάνω από το τζάκι ήταν λαξεμένη μια πέτρινη αψίδα. Στο κέντρο της αψίδας ένα αγκωνάρι προεξείχε ελαφρά. Βρισκόταν ακριβώς στο ύψος των ματιών μου και παρόλο που το φως ήταν λιγοστό, μπόρεσα χωρίς δυσκολία να διαβάσω την επιγραφή που ήταν χαραγμένη επάνω στην πέτρα: Σημασία έχει η ιστορία, όχι ο αφηγητής».
Πόσο μπορεί να σε ταξιδέψει μια περιγραφή μυστικού τόπου συνάντησης, όπου μαζεύονται ώριμοι άντρες και αφηγούνται περίεργες ιστορίες; Τόσο, ώστε να θέλεις να χωθείς κρυφά εκεί, πίσω από μια γωνία, να ακούσεις, να μυρίσεις, να νιώσεις τη μαγεία του μυστηριακού και του ανεξήγητου.
Η μια ιστορία διαδέχεται την άλλη, τα στόματα αλλάζουν σκυτάλη, τα αφτιά ερεθίζονται ανυπόμονα και ο καθείς επιστρέφει σπίτι του κουβαλώντας μια εμπειρία παραπάνω, αλλά μόνιμα καλά κρυμμένη. Πίσω από τα γεροντικά σακάκια, τις επίσημες γραβάτες, τα σκοτεινά βλέμματα, κρύβεται πάντα μια ανείπωτη αφήγηση, που σε αυτό το μέρος, ρουφάει ζωή, ξεπετιέται, τριγυρνάει σε όλους τους απροσπέλαστους διαδρόμους, κουτουλάει στην επιγραφή του τζακιού, και τελικά καίγεται στη φωτιά, γινόμενη πολύχρωμες σπίθες.
Το ερώτημα είναι αν και κατά πόσο είναι έτοιμο το κάθε μάτι να διαβάσει τα βιβλία της χαοτικής βιβλιοθήκης. Αν και κατά πόσο είναι έτοιμος ο νους να δεχθεί τη φρικτή μέθοδο των αναπνοών σαν ιστορία που πράγματι συνέβη. Αν είναι έτοιμη η φαντασία να παραδώσει τιμητική έπαθλο στην ωμή πραγματικότητα.
Ο Στίβεν Κίνγκ σου βάζει ανύποπτα στην τσέπη ένα πασπαρτού, σε ορίζει αόρατο μέλος της μυστικής λέσχης και σε θέτει αντιμέτωπο με μια ατμόσφαιρα τόσο γοητευτική όσο και τρομακτικά στυγνή.


Θέληση για επιβίωση
«Πόσο πολύ θέλει ο ασθενής να επιβιώσει; Πόσο πολύ θέλει ο ασθενής να ζήσει; Τα χέρια τρέμουν. Αν με προδώσουν έχω ξοφλήσει. Δεν έχουν δικαίωμα να με προδώσουν. Κανένα δικαίωμα. Όλη μου τη ζωή τα φρόντιζα. Τα παραχάιδεψα. Καλύτερα ας προσέξουν. Αλλιώς θα το μετανιώσουν. Τουλάχιστον δεν πεινάω».
Ένας θρασύς, άξεστος και κομπιναδόρος πρώην γιατρός, σου δίνει ολοένα και περισσότερους λόγους να τον μισήσεις μέσα από τις σημειώσεις που κρατάει καθημερινά, στην έρημη νησίδα που ξεβράστηκε ως ναυαγός. Μοναδική του παρέα; Μερικά σπίρτα, μπόλικη ηρωίνη και εμετική εμπάθεια βγαλμένη κατευθείαν από την κακοσκαλισμένη του ψυχή.
Το προσωπικό του ημερολόγιο θα μπορούσε να είναι το παραλήρημα ενός ναυαγού, μετανιωμένου για τις δόλιες πράξεις του, για την απαίσια ζωή του μέχρι σήμερα. Ακόμα και στην απειλητική απομόνωση όμως, ο άνθρωπος δεν αλλάζει, ίσα ίσα χειροτερεύει. Ηδονή και ευχαρίστηση από την πρόκληση πόνου και βίας, μαζί με μηδαμινό επίπεδο ανθρωπιάς, συνοδεύουν ένα βάρβαρο αγώνα επιβίωσης.
Κι όταν ο Κίνγκ περιγράφει αγώνα για επιβίωση, τα πράγματα σκληραίνουν. Σκηνές αηδίας σχεδόν, πράξεις που προκαλούν σταυροκοπιές, καταστάσεις που απαιτούν λίγο χρόνο χωρίς ανάγνωση εώς ότου προκύψει συνειδητοποίηση των γεγονότων.
Η ρεαλιστική πένα του συγγραφέα παρουσιάζει τη δραματική αυτή φιγούρα σαν έναν ανθρώπινο ουροβόρο όφι, ή σαν τον Κρόνο του Γκόγια, μόνο που στη θέση του γιου, τίθενται οι πράξεις του ως ένα αναγκαίο μα διόλου νόστιμο γεύμα...

Το Πέρασμα
«Η χήρα του Ράσελ ξέσπασε σε δυνατούς, σπαρακτικούς λυγμούς. Η Στέλλα γύρισε προς το μέρος της και είδε τον μακαρίτη τον Μπιλ Φλάντερς, με το κόκκινο και μαύρο καρώ μπουφάν του και το κασκέτο ριγμένο πίσω να καπνίζει και να βάζει άλλο ένα τσιγάρο στο αφτί γι' αργότερα. Η καρδιά της χοροπήδησε στο στήθος της. Της ξέφυγε μια φωνή αλλά την ίδια στιγμή ένας ρόζος έσκασε μέσα στη φωτιά και καμία από τις άλλες κυρίες δεν την άκουσε».
Η Στέλλα Φλάντερς έλεγε συχνά ιστορίες από παλιά, στα δισέγγονά της. Η προχωρημένη ηλικία της δεν την εμπόδιζε να κάνει δουλειές και να συναναστρέφεται τους γείτονές της. Ήταν και λίγο άρρωστη, όμως ούτε αυτό την πτοούσε. Γεννημένη το 1884, ήταν η αρχαιότερη κάτοικος του Νησιού της Κατσίκας και δεν είχε πατήσει ποτέ το πόδι της στην στεριά απέναντι! Τον χειμώνα εκείνο η θερμοκρασία έπεσε υπερβολικά χαμηλά. Τόσο που το νερό πάγωσε ανάμεσα στο νησί και την στεριά και ο καθένας μπορούσε να περάσει απέναντι με τα πόδια...

Συνολική κριτική για την συλλογή: ✰✰✰✰✰✰✰✮✮✮

Συγγραφέας: Stephen King
Μετάφραση: Ροζίνα Μπέργκερ
Βραβεία: British Fantasy Award 1983
Σελίδες: 184
Εκδόσεις: Επιλογή
Τιμή: 10,45€


Παναγιώτης Πλαφουτζής

Η παρουσίαση προέρχεται από το blog "STEPHEN KING IN GREECE"


Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Νέες εκδόσεις 191: Νέος Μπλεκ - Τόμος #1


Μια ωραία έκπληξη περίμενε τους φαν του Ξανθού Γίγα, την Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου: ξεκίνησαν να επανακυκλοφορούν τα τεύχη του Νέου Μπλεκ σε τόμους των δύο τευχών, σε διμηνιαία βάση -πρώτα Αθήνα και μετά από δύο μήνες στην υπόλοιπη Ελλάδα και στην Κύπρο!
Η αρχή έγινε με την κυκλοφορία του Τόμου 1 του Νέου Μπλεκ, ο οποίος περιέχει τα τεύχη 1 & 2 και έχει νέο εξώφυλλο, ενώ οι συνολικά 328 σελίδες πωλούνται στην σούπερ τιμή των 4,5 ευρώ!
Μην το χάσετε!
Μία έκδοση της Comics & Crosswords Publications Ε.Ε.

Κοπή Πίτας της Λέσχης Φίλων Κόμικς, 2016!


Όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος θα πραγματοποιηθεί η καθιερωμένη μάζωξη στην Λέσχη Φίλων Κόμικς για την κοπή της πίτας της. Καλή παρέα για μια ακόμα όμορφη βραδιά!
Είστε όλοι/ες καλεσμένοι, σήμερα το βράδυ στην ΛΕΦΙΚ!

Ελληνικά Comic Books 112: Απόδραση από τη Φλάνδρα (2014)


Το εξαιρετικό comic του Παναγιώτη Τσαούση "ΑΠΟΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΦΛΑΝΔΡΑ", αφορά μια εναλλακτική εξέλιξη της ιστορίας μετά τον Β΄Παγκόσμιο πόλεμο. Ένα comic επιστημονικής φαντασίας, γεμάτο με κλασσικά αυτοκίνητα, που όμως τώρα πετούν, σχεδιασμένο αποκλειστικά με μολύβια. Ένα comic με ιδιαίτερα καλλιτεχνική άποψη.

Δημιουργός: Παναγιώτης Τσαούσης
Σελίδες: 48
Μέγεθος: 21x30
ISBN: 978-618-80524-9-9
Εκδόσεις: Ρενιέρη / Comicon-Shop
Τιμή: 6,40€

Οι ελληνικές ταινίες που λατρέψαμε 18: Θα σε κάνω βασίλισσα (1964)


Ο Αντώνης Τσιλιβίκης (Θανάσης Βέγγος) είναι ένας εργολάβος οικοδομών. Είναι τόσο φιλάργυρος, που προσπαθεί με κάθε τρόπο να εξοικονομήσει χρήματα παντού και πάντα. Έτσι, παρόλο που είναι αρκετά ευκατάστατος, προτιμά να ζει με τη σύζυγό του Ελένη (Νίκη Λινάρδου) σε ένα παλιό και ετοιμόρροπο σπίτι, παρά να μετακομίσει σε μία σύγχρονη κατοικία που ο ίδιος κατασκευάζει. Εξάλλου, πληρώνει τους εργάτες του πάντα μετά από εξαντλητικά παζάρια και δε διστάζει να πουλήσει ακόμα και το αυτοκίνητο της γυναίκας του!
Ο Πητ Παπαθεοφιλόπουλος (Λάμπρος Κωνσταντάρας) είναι θείος της Ελένης και ζει στην Αμερική. Ο Αντώνης, στο αποκορύφωμα της φιλαργυρίας του, πείθει την Ελένη να γράψει στο θείο της ότι έμεινε χήρα, έτσι ώστε ο θείος να της στέλνει τακτικά οικονομική βοήθεια. Κάποτε όμως ο Πητ αποφασίζει να ταξιδέψει στην Ελλάδα και να επισκεφτεί την ανιψιά του. Τότε, ο Αντώνης αναγκάζεται να μεταμφιεστεί και να υποδυθεί το συγκάτοικο της Ελένης. Ο Πητ συστήνει στην Ελένη το φίλο του Μπιλ (Γιώργο Μούτσιο) που ενδιαφέρεται γι' αυτήν. Τελικά, ο Αντώνης δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αποκαλύψει την αλήθεια στον Πητ, και να δεσμευτεί ότι στο εξής θα είναι περισσότερο δοτικός απέναντί της...




Ο Θανάσης Βέγγος σε έναν από τους καλύτερους ρόλους της καριέρα του, όπου στα σκηνοθετικά χέρια του Σακελλάριου ("Θα σε κάνω βασίλισσα" και "Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης") ξεδιπλώνει όλη τη διάσταση του πολύπλευρου ταλέντου του. Εξαιρετικοί και οι Γιάννης Βογιατζής (παρά το σύντομο της συμμετοχής του) και Δημήτρης Νικολαΐδης. Οι αριθμητικοί υπολογισμοί του Βέγγου προσφέρουν μία ανεπανάληπτη χροιά στη ταινία, τέτοια που την κάνει αξέχαστη! Γενικότερα, πρόκειται για μια από τις ωραιότερες κωμικές παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου, καθώς πρέπει να ψάξει πολύ κάποιος για να της βρει κάτι αρνητικό...



Η ταινία "Θα σε κάνω βασίλισσα" προβλήθηκε στις αίθουσες Αθηνών-Πειραιώς- προαστίων το 1964 και έκοψε 214.514 εισιτήρια.
Το θεατρικό έργο "Θα σε κάνω Βασίλισσα" πρωτοπαρουσιάστηκε το 1956 στο "Πάρκ" από το θίασο του Βασίλη Λογοθετίδη με τον ίδιο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, με πολύ μεγάλη επιτυχία όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο ίδιος ο Σακελλάριος, προλογίζοντας το έργο, στο πρόγραμμα του Θεάτρου ΜΙΝΩΑ, όπου το έργο ανέβηκε για τελευταία φορά το 1981 από τον θίασο του Γιάννη Γκιωνάκη. Το τεράστιο αυτό θέατρο ήτανε γεμάτο κάθε βράδυ και συγκλονιζότανε από τα γέλια και τα χειροκροτήματα του κοινού, που εμπόδιζε την κωμωδία να προχωρήσει κανονικά.


Το 1964, το έργο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, με πρωταγωνιστές αυτή τη φορά τον Θανάση Βέγγο, Νίκη Λινάρδου, Λάμπρο Κωνσταντάρα, Δημήρη Νικολαίδη και Γιώργο Μούτσιο. Σε αυτήν την ταινία o Θανάσης Βέγγος ερμηνεύει τον πιο ασυνήθιστο ρόλο της καριέρας του.
Τιμώντας τη μνήμη του αγαπημένου μεγάλου κωμικού του ελληνικού κινηματογράφου Θ, το Θέατρο ΓΚΛΟΡΙΑ, για την θεατρική σεζόν 2011-2012 ανέβασε μια από τις πιο αγαπημένες κωμωδίες των Χρήστου Γιαννακόπουλου και Αλέκου Σακελλάριου, με τίτλο "Θα σε κάνω Βασίλισσα" σε διασκευή-σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου.



Ατάκες:

ΑΝΤΩΝΗΣ (ΒΕΓΓΟΣ): Έλα, λέγε τώρα τι σου χρωστάω να τελειώνουμε.
ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ (ΤΖΙΦΟΣ): Ό,τι καταλαβαίνεις.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Λέγε εσύ και άσε τι καταλαβαίνω εγώ.
ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ: Δώσε ένα εικοσάρικο.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Πώς το πες αυτό, ρε Βαγγέλη;
ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ: Δώσε ένα εικοσάρι.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Για τρελούς ψάχνεις βρε; Ένα εικοσάρι για μισή ώρα φόρτωμα - ξεφόρτωμα; Δηλαδή σαράντα την ώρα. Στο οκτάωρο τριακόσιες είκοσι και τον μήνα, τρεις τριανταδύο, ενενήντα έξι. Εννιά εξιακόσιες το μήνα. Ποιός είσαι συ, ρε, που θα πάρεις εννέα εξιακόσιες το μήνα; Ρωτάς αν τα παίρνει ένας αντιναύαρχος εν ενεργεία;
ΜΕΤΑΦΟΡΕΑΣ: Έλα τώρα κυρ Αντώνη. Δώσε το παραδάκι να φύγουμε.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Για κοιτάτε ρε, έναν αντιναύαρχο εν ενεργεία!

ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ (ΚΑΡΡΑ): Να, εχθές για να καταλάβετε πήγα να ανοίξω την πόρτα του πλυσταριού. Με το έτσι που κάνω, μου 'μεινε στο χέρι. Πάω να την πιάσω και μου πέφτει το πρεβάζι. Πάω να σηκώσω το πρεβάζι και μου πέφτει ο μισός τοίχος.
ΕΛΕΝΗ (ΛΙΝΑΡΔΟΥ): Ε, καλά. Τα ξέρω αυτά Ειρήνη. Είπαμε, θα 'ρθουν οι μαστόροι.
ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ: Άντε να δούμε. Γιατί άμα δεν έρθουν οι μαστόροι να μας μαστορέψουνε, θα 'ρθουν οι παπάδες να μας ψάλλουν.

ΕΛΕΝΗ: Προτιμώ να κάνω μια βόλτα στη θάλασσα, να αναπνεύσω λιγάκι.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Έλα μωρέ με τη βρωμοθάλασσα. Δεν μπορώ να καταλάβω τι της βρίσκετε, δηλαδη. Φλατς, φλουτς, σα να πετάς μια βρεγμένη πατσαβούρα στον νεροχύτη.

ΑΝΤΩΝΗΣ: Εγώ τώρα, εγώ Ελένη, ξέρεις πως είμαι τώρα; Εμένα τα μάτια μου κλείνουνε. Εγώ δηλαδή, για να καταλαβεις, θα ήθελα να πέσω έτσι μπρούμουτα, και να κοιμηθώ τρεις μήνες, μετά να γυρίσω ανάσκελα και να κοιμηθώ άλλους τρεις. Και μετά να τον πάρω καναδυό μήνες έτσι πλαγιαστός, για να συνέλθω...



ΑΝΤΩΝΗΣ: Ε, και το αυτοκίνητο μπελάς είναι... Μπλέκεις με την τροχαία, απαγορεύεται το αριστερά, απαγορεύεται το δεξιά, απαγορεύεται η άνοδος, απαγορεύεται η κάθοδος... Ξεκινάς για το Τουρκολίμανο και βρίσκεσαι στο Μαραθώνα.

ΣΑΜΠΑΧ: Αν πηγαίναμε στην άνω Βαρυμπόμπη που έχει και αέρα να μας φυσήξει;
ΑΝΤΩΝΗΣ: Και πως έχει αέρα; Αέρα έχει και στον κάβο Μαλιά. Πρέπει να πάμε κι από κει;

ΑΝΤΩΝΗΣ: Λοιπόν, για πέστε μας κανένα νέο από την Αμερικάνικη συμπολιτεία, που μας έχει γονατίσει στην υποστήριξη. Πλούσια χώρα, ε;
ΠΗΤΕΡ (ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑΣ): Πολλά λεφτά, κύριε Μπεϊζάνη. Πολλά λεφτά!
ΑΝΤΩΝΗΣ: Τα δολάρια τρέχουνε στον δρόμο ε; Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, δολάρια βρίσκεις από κάτω. Βέβαια το 'χουμε και μεις αυτό, αλλά όχι με δολάρια, αλλά με κατσαρίδες.

ΠΗΤΕΡ: Κι από δω, ο κύριος Μπεϊζάνης.
ΜΠΙΛ (ΜΟΥΤΣΙΟΣ): Χάρηκα πάρα πολύ.
ΑΝΤΩΝΗΣ: Γιατί να μη χαρείς εσύ; Τι ανάγκη έχεις; Εσύ απλώνεις το ξερό σου κι όποιον πάρει ο Χάρος.
ΜΠΙΛ: Χαλόου
ΑΝΤΩΝΗΣ: Χαλό και τρισχαλό.

Σκηνοθεσία: Αλέκος Σακελλάριος
Παραγωγή: Καραγιάννης-Καρατζόπουλος
Σενάριο: Αλέκος Σακελλάριος
Πρωταγωνιστές: Θανάσης Βέγγος, Νίκη Λινάρδου, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Δημήτρης Νικολαΐδης, Γιώργος Μούτσιος, Γιάννης Βογιατζής, Νικήτας Πλατής, Μπέμπη Κούλα, Σούλη Σαμπάχ, Μίτση Κωνσταντάρα, Ματίνα Καρά, Γιώργος Τζιφός, Βιολέττα Σούλη, Γιάννης Μωραΐτης
Μουσική: Χρήστος Μουραμπάς
Διάρκεια: 92 λεπτά
Α' Προβολή: 09/11/1964

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...