Την τελευταία της πνοή άφησε τα ξημερώματα της Πέμπτης στην κλινική της Αγίας Ελένης στους Αμπελοκήπους, σε ηλικία 73 ετών, η θρυλική Μπέμπα Μπλανς, κατά κόσμον Αγγελική Κωνσταντοπούλου, που υπέφερε από βαριάς μορφής αναιμία.
Η τραγουδίστρια έδινε για μεγάλο χρονικό διάστημα μάχη με τη ζωή και νοσηλευόταν από τον περασμένο Νοέμβριο. Τον τελευταίο καιρό η κατάσταση της υγείας της είχε επιδεινωθεί σημαντικά, με αποτέλεσμα να βρίσκεται σε καταστολή.
Η ίδια δεν έκρυψε ποτέ το πρόβλημά της, μάλιστα σε μια από τις τελευταίες συνεντεύξεις της δήλωνε πως είχε σκεφτεί μέχρι και να δώσει τέλος στη ζωή της.
Μόνη, απογοητευμένη με σοβαρά οικονομικά προβλήματα και λίγους φίλους. Ανάμεσά τους η Ξανθή Περράκη και η Γιώτα Γιάννα που ήταν και οι μόνες, εκτός από την κόρη της την Μαργαρίτα, που την επισκεπτόντουσαν στο θεραπευτήριο που νοσηλευόταν εδώ και πολλούς μήνες δίνοντας μεγάλη μάχη για να κρατηθεί στη ζωή.
Η Γιώτα Γιάννα, μάλιστα, ήταν και το τελευταίο φιλικό της πρόσωπο που την επισκέφθηκε προχθές το βράδυ και της έπαιξε στη φυσαρμόνικα την μεγάλη της επιτυχία «Το καράβι», το θρυλικό κομμάτι του Γιώργου Ζαμπέτα.
Η πλήρως εξασθενημένη άλλοτε μεγάλη δόξα του τραγουδιού δεν σταμάτησε να κλαίει, ενώ όταν ολοκληρώθηκε η μουσική σήκωσε όσο μπορούσε τα χέρια της για να χειροκροτήσει...
Η Αγγελική Κωνσταντοπούλου, γνωστή με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Μπέμπα Μπλανς», γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Ιουνίου του 1944. Πρωτοεμφανίστηκε στο τραγούδι το 1964, ερμηνεύοντας το κομμάτι του Ζαμπέτα «Καλώς όρισες βρε Γιώργη» και δύο χρόνια αργότερα κέρδισε το στοίχημα επιτυγχάνοντας την καθιέρωση στο μουσικό στερέωμα, ξεχωρίζοντας με τα τραγούδια «Μιας πεντάρας νιάτα» και «Το καράβι».
H μουσικός με τη βελούδινη φωνή, στο μυαλό των περισσότερων θαυμαστών της είχε μείνει ως η ντίβα με τις ιδιαίτερες εμφανίσεις που δεν έμεναν εύκολα εκτός σχολιασμού.
Τροφοδότησε την έμπνευση μεγάλων δημιουργών, όπως του αγαπημένου της Γιώργου Ζαμπέτα που την αποκαλούσε σπουδαία τραγουδίστρια, αλλά και «Μπεμπέκα-βελούδο».
Για δεκαετίες η ντίβα με το εκρηκτικό ταμπεραμέντο διατηρούσε αναλλοίωτο το μέταλλο της φωνής της.
Είχε συνεργαστεί με τη Μαρινέλλα, τον Στράτο Διονυσίου, τον Γιάννη Πουλόπουλο και με σημαντικούς συνθέτες, όπως ο Γιώργος Μητσάκης, ο Γιάννης Καραμπεσίνης, ο Γιάννης Σπανός.
Στη σκηνή συνυπήρξε και με τη Ζωζώ Σαπουντζάκη. Γνώρισε και την τέχνη της υποκριτικής, παίζοντας στο έργο «Πεθαίνω σαν Χώρα» του Δημήτρη Δημητριάδη, σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
🔎2410
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου