Αξέχαστες Ιστορίες 16: Λος Ίντιος

Το ιππικό έφτασε αργά

Θα αναφερθούμε σήμερα σε μια από τις πιο παλιές περιπέτειες της Θρυλικής Τετράδας. Πρόκειται για την ιστορία με τον τίτλο «Λος Ίντιος», που πρωτοδημοσιεύθηκε στο τεύχος 121 του Μικρού Κάου-μπόυ, το μακρινό καλοκαίρι του 1968! Συγγραφέας, φυσικά, είναι ο Κώστας Φωτεινός (Πότης Στρατίκης).

Υπόθεση: Σε ένα στρατιωτικό οχυρό επιτίθενται ένα βράδυ Ινδιάνοι και σκοτώνουν όλους τους στρατιώτες αλλά και όσους πολίτες βρισκόταν μέσα σε αυτό. Όταν τα τέσσερα παιδιά θα φτάσουν στο οχυρό, θα ακολουθήσουν τα ίχνη των ερυθρόδερμων και θα ανακαλύψουν ότι εκείνοι συναντήθηκαν, μετά την επίθεση, με μια ομάδα λευκών! Τα παιδιά θα ακολουθήσουν τα ίχνη των ερυθρόδερμων και αφού τους βρουν θα δώσουν μάχη μαζί τους και θα τους εξουδετερώσουν όλους! Έπειτα θα προσπαθήσουν να προλάβουν και τους λευκούς συνενόχους τους για να τους τιμωρήσουν, μιας και απ’ ότι φαίνεται εκείνοι ήταν που τους προμήθευσαν με όπλα… Όμως, η τύχη δεν θα εξακολουθήσει να είναι με το μέρος τους…

Κριτική: 2/5

Αυτό που πρέπει να επισημάνουμε, είναι πως, εδώ, έχουμε μια από τις σπάνιες φορές που ο συγγραφέας βάζει τους ήρωές του να χτυπούν με τάση εκδικητικότητας τους αντιπάλους τους (βέβαια, εκείνοι είχαν ήδη προκαλέσει ένα μακελειό στο οχυρό).

Αν θέλουμε να αναλύσουμε το γιατί συμβαίνει αυτό, θα πρέπει να δούμε τις ιστορίες της Θρυλικής Τετράδας σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Όπως είπαμε, η περιπέτεια αυτή ανήκει στην πρώτη περίοδο περιπετειών, κατά την οποία οι χαρακτήρες των ηρώων δεν είχαν διαμορφωθεί ολοκληρωτικά. Στις ιστορίες αυτές, παρατηρούμε συχνά εκτεταμένη χρήση των όπλων, πράγμα που δεν συμβαίνει αργότερα. Η εποχή που γραφτήκανε οι ιστορίες αυτές, δεν απείχε και πολύ ακόμα από την περίοδο του Β' Π.Π. αλλά και του ελληνικού εμφυλίου. Οι αναγνώστες (ακόμα και τα παιδιά) ήταν περισσότερο εξοικειωμένοι με τα όπλα και με την ιδέα του θανάτου. Γι' αυτό και δεν είναι παράλογο σε ένα παιδικό περιοδικό να γίνονται σκοτωμοί! Αργότερα, σταδιακά, όσο περνούσαν τα χρόνια, οι ιστορίες προσαρμόζονταν σε μια άλλη κουλτούρα.

Γι' αυτό θα πρέπει πάντα να κρίνουμε κάτι σε σχέση με τις συνθήκες κάτω από τις οποίες δημιουργήθηκε...

Το πρωτότυπο με την ιστορία αυτή (από συλλεκτικής άποψης), είναι ότι ξαναδημοσιεύθηκε όχι μόνο στον Μικρό Αρχηγό (όπως οι περισσότερες περιπέτειες της πρώτης περιόδου του περιοδικού), αλλά και στον ίδιο τον Μικρού Κάου-μπόυ, με αλλαγμένο τον τίτλο! Αν έχετε διαβάσει την ιστορία με τον τίτλο «Το ιππικό έφτασε αργά» (Μ.Κ. 517 και 917), μην ψάχνετε ομοιότητες και διαφορές. Είναι ακριβώς η ίδια περιπέτεια!

Για να είμαστε ακριβείς, παραθέτουμε εδώ όλες τις εκδόσεις της ιστορίας με χρονολογική σειρά:

1η: Λος Ίντιος (Μ.Κ. 121)

2η: Λος Ίντιος (Μ.Α. 57)

3η: Το ιππικό έφτασε αργά (Μ.Κ. 517)

4η: Λος Ίντιος (Μ.Α. 389)

5η: Το ιππικό έφτασε αργά (Μ.Κ. 917)

6η: Λος Ίντιος (Μ.Α. 662)

Το εξώφυλλο που δημοσιεύουμε είναι της 3ης έκδοσης, ενώ η εσωτερική εικόνα της 1ης.

Σημείωση: Τα εξώφυλλα και οι εσωτερικές εικόνες των περιοδικών που παρουσιάζονται καλύπτονται από τα πνευματικά δικαιώματα των δημιουργών. Παρακαλούμε να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί σε περιπτώσεις αντιγραφής.
Επιμέλεια κειμένων και παρουσίασης: Πλαφουτζής Παναγιώτης
Για το http://selidesnostalgias.blogspot.gr/ - 2015